"Ο αφέντης του πηγαδιού" Ένα λαϊκό παραμύθι της Αϊτής για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού του 2023. Όχι στην ιδιωτικοποίηση ενός φυσικού αγαθού

Η Παγκόσμια Ημέρα του Νερού, 22 Μαρτίου κάθε χρόνο, καθιερώθηκε από το 1992 στα πλαίσια της Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε τότε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Βραζιλία. Τα στοιχεία του ΟΗΕ είναι εξαιρετικά ανησυχητικά, αλλά και ισχυρός λόγος για να δρομολογηθεί μια κίνηση ενάντια στην υπονόμευση ενός παράγοντα ποιότητας της ζωής, που συνδέεται άρρηκτα με την ανθρώπινη υγεία.

Τα λαϊκά παραμύθια του κόσμου, ένας προφητικός οραματισμός και μια παρακαταθήκη μνήμης και υπενθύμισης, για τη διαχρονική συμπεριφορά του ανθρώπου που ξεχνά τη μικρότητά του απέναντι στο Μεγάλο Σπίτι, όπου φιλοξενείται από τότε που ακούστηκε ανθρώπινη φωνή πάνω σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, μας μιλάνε για όλα αυτά που η ανθρώπινη ενέργεια θέλγεται να ξεχνά, να αποσιωπά και να υπονομεύει. Σήμερα που δρομολογούνται ενέργειες ιδιωτικοποίησης του νερού, ενός δημόσιου αγαθού και δώρο της φύσης, την ώρα που η πολυεθνική NESTLE έχει ήδη αγοράσει στην Ελλάδα δυό εταιρείες εμφιάλωσης πόσιμου μεταλλικού νερού, μία από τις οποίες είναι η ΚΟΡΠΗ, κάνοντας σχέδια αξιοποίησης των υδάτινων αποθεμάτων για τα επόμενα 50 χρόνια (!!!), η φωνή υπεράσπισης του νερού, πρέπει να ακουστεί σαν τη βουή του ποταμού που γίνεται καταρράκτης!

Ένα παραμύθι από τη μακρινή Αϊτή έρχεται, όπως εξάλλου με μοναδικό τρόπο κάνουν τα λαϊκά παραμύθια του κόσμου, να δώσει απάντηση, στο αναδυόμενο ερώτημα:

 "ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ; ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ;"

Η ιστορία συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή του γράφοντα Δημήτρη Β. Προύσαλη

"Παραμύθια λαϊκά για να σώσουμε το Μεγάλο μας Σπίτι: 

ιστορίες οικολογικής ευαισθητοποίησης"

που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2020 

από τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ

Τα έσοδα από τα συγγραφικά δικαιώματα προσφέρονται εσαεί, για όσον καιρό κυκλοφορεί το βιβλίο, υπέρ του Ιδρύματος ΑΜΕΑ στον Βόλο  "Άσπρες Πεταλούδες" 

Στο συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να βρει κάποιος αρκετά ακόμα παραμύθια, όπου το κεντρικό θέμα είναι η ιδιοκτησία, η διαχείριση και η νομή του νερού:

-Σε ποιον ανήκει το νερό; (Ινδία)

-Ο βάτραχος που κατάπιε τον ωκεανό (Αβορίγινες Αυστραλίας)

-Πώς νικήθηκε το τέρας του νερού (Ινδιάνοι Μικ Μακ και Μαλισέτ ΗΠΑ)

-Το Πνεύμα του Νερού (Φυλή Νάχουα Μεξικό)

-Το κολιμπρί κι η αλεπού (Φυλή Γιαμάνα, Γη του Πυρρός Χιλή)

-Οι δίδυμοι ήρωες και ο γίγαντας που κατάπινε τα σύννεφα (Ινδιάνοι Ζούνι ΗΠΑ)

Στατιστικά στοιχεία του ΟΗΕ

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένος στον πλανήτη.

• 2.1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς ασφαλές νερό στο σπίτι.
• Ένα στα τέσσερα δημοτικά σχολεία δεν έχουν πόσιμο νερό με τους μαθητές να χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ή να διψούν.
• Περισσότερα από 700 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από διάρροια που συνδέεται με το μη ασφαλές νερό και την κακή υγιεινή.
• Το 80% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ύδατος ζουν σε αγροτικές περιοχές.
• Οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι υπεύθυνα για τη συλλογή νερού σε οκτώ στα δέκα νοικοκυριά, που δεν διαθέτουν νερό στο σπίτι τους.
• Πάνω από 800 γυναίκες πεθαίνουν κάθε μέρα από επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.
• Για τα 68,5 εκατομμύρια άτομα που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, η πρόσβαση σε ασφαλείς υπηρεσίες ύδρευσης είναι ιδιαίτερα προβληματική.
• Περίπου 159 εκατομμύρια άνθρωποι συλλέγουν το πόσιμο νερό τους από τα επιφανειακά ύδατα, όπως λιμνούλες και ρυάκια.
• Περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι - σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού - βιώνουν έντονα την έλλειψη νερού για τουλάχιστον ένα μήνα του έτους.
• 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν λόγω έντονης λειψυδρίας έως το 2030.
• Οι πιο πλούσιοι λαμβάνουν γενικά υψηλά επίπεδα υπηρεσιών ύδατος με (συχνά πολύ) χαμηλό κόστος, ενώ οι φτωχοί καταβάλλουν πολύ υψηλότερη τιμή για μια υπηρεσία παρόμοιας ή μικρότερης ποιότητας.