Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Λουτρό των Αέρηδων: Παραμύθια ειπωμένα στης νύχτας την αγκάλη


  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
  ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΕΟΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ




 ΛΟΥΤΡΟ ΤΩΝ ΑΕΡΗΔΩΝ

         ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού,  οργανώνει, την Δευτέρα 30 Ιουλίου και ώρα 21:00, στο Λουτρό των Αέρηδων, βραδιά προφορικής αφήγησης με τίτλο:



«Παραμύθια ειπωμένα στης νύχτας την αγκάλη» 

Ο  Δημήτρης B. Προύσαλης συνοδευόμενος στη μουσική από τον Φίλιππο Πλακιά, θα αφηγηθεί ιστορίες από την προφορική παράδοση για όσα φέρνει η νύχτα κι όσα ανασαίνουν κρυφά κάτω απ’ τα πέπλα της για να φωτίσουν το ψήλωμα της μέρας. Καμώματα μεγάλα και μικρά, που κουβαλούν μηνύματα για όσους ανήσυχα στη μέρα περπατούν, μα γνωρίζουν καλά τη δύναμη της νύχτας.


            Η εκδήλωση απευθύνεται σε ενήλικες και εφήβους άνω των 14 ετών και πραγματοποιείται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο «Εν νυκτί» και  θέμα τις ιστορίες της νύχτας.


       Τόπος:  Λουτρό των Αέρηδων,  Κυρρήστου 8, Πλάκα

Χρόνος: Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018, 21:00

Διάρκεια: 70’ 

Είσοδος ελεύθερη

       Επικοινωνία: 210 3244340 (καθημερινά, εκτός Τρίτης, ώρες: 8.00 έως 15.00),

      Web: www.melt.gr

       Email: mnep@culture.gr






Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Αρθρο στο Περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ τ.125 Καλοκαίρι 2018



Tεύχος 125-Καλοκαίρι 2018
σσ. 31-36

Αφηγήσεις πέρα από τις ακτές του Ατλαντικού: 
Κατάθεση εμπειρίας από το 14ο Διαπολιτισμικό Φεστιβάλ Παραμυθιού Μόντρεαλ

  Δημήτρης Β. Προύσαλης 
Δάσκαλος, αφηγητής λαϊκών παραμυθιών

Μέσα στον πλωτό ποταμό Άγιο Λαυρέντιο στον Καναδά βρίσκει κανείς στο χάρτη το νησί του Μόντρεαλ στο οποίο συγκροτείται από το 1642  μια κοινότητα εποίκων- κατοίκων γύρω από το Βασιλικό Όρος (Mont Real), που έδωσε το όνομα του στη νέα οργανωμένη πολιτεία, στη θέση του παλιότερου οχυρωμένου καταυλισμού Χοσελάγκα των αυτόχθονων Χιούρον και Ιρόκουα της φυλής Αλγκονκίν. Ένας τόπος με ιδιαίτερη πολιτιστική ζωή, στενά δεμένος με τη γαλλόφωνη ταυτότητα του Καναδά το Μόντρεαλ, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό γαλλόφωνη πόλη εκτός Γαλλίας ευτύχησε από πολύ νωρίς να αποτελέσει κέντρο μιας κινητικότητας στον τομέα της μουσικής, των 

El Ansary, M.Burns, Δ.Β. Προύσαλης, TUUP, D. Yashinsky

παραστατικών τεχνών αλλά και ποικίλων μορφών δημιουργικής έκφρασης.
Από το 1993 η μεγάλη παρουσία ατομικών αφηγητών στην περιοχή μέσα από παραστάσεις αφηγήσεων-σήμερα μόνο στην πόλη συναντά κανείς 150 ενεργούς αφηγητές-οδήγησε τον Marc Laberge, άνθρωπο ιδιαίτερης καλλιτεχνικής ανησυχίας, διορατικότητας και δράσης, να οργανώσει το πρώτο φεστιβάλ αφήγησης της πόλης του  Μόντρεαλ, σε μια χώρα που από πολύ νωρίς, ήδη από το 1979, ευτύχησε να δει το παρθενικό φεστιβάλ αφήγησης του Τορόντο-40 ετών ιστορία το 2019- να ανοίγει το χορό των αντίστοιχων διοργανώσεων με πρωτοβουλία του 20χρονου τότε αφηγητή Dan Yashinsky.
Η πρόσκληση που απηύθυνε η τρέχουσα καλλιτεχνική διευθύντρια Stephanie Beneteau σε εκπροσώπους του πηλιορείτικου φεστιβάλ αφήγησης «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη» το καλοκαίρι του 2017 υπήρξε μια μεγάλη ευκαιρία να έρθει Έλληνας καλλιτεχνικός διευθυντής σε επαφή με μεγάλη διοργάνωση του εξωτερικού της πέραν του Ατλαντικού πλευράς, στο Νέο Κόσμο, και να γνωρίσει τις ιδιαιτερότητες των φεστιβαλικών εκδηλώσεων από φορείς με παρουσία σε βάθος χρόνου και πλούσια εμπειρία στο σχετικό αντικείμενο, ενώ προϋπήρξε ανάλογη ευρωπαϊκή πρόσκληση από τους ιθύνοντες του Διεθνούς Φεστιβάλ Αφήγησης Beyond the Border το 2016 στην Ουαλία.
Η διάρκεια του 14ου Διαπολιτισμικού Φεστιβάλ Παραμυθιού του Μόντρεαλ που συγκροτείται ανά διετία επεκτάθηκε χρονικά σε 10 ημέρες, στο διάστημα 20-29 Οκτωβρίου 2017. Λόγω της ιδιαίτερης γλωσσικής ατμόσφαιρας της περιοχής-το Μόντρεαλ ανήκει στην ακραιφνώς γαλλόφωνη επαρχία του Κεμπέκ-οι εκδηλώσεις κινήθηκαν τόσο σε επίπεδο γαλλικής όσο και αγγλικής γλώσσας με δύο ανάλογες κεντρικές εκδηλώσεις-ανοίγματα στο ξεκίνημά του. Η λογική να βρεθεί η διοργάνωση κοντά στο παραμυθόφιλο κοινό «επέβαλε» τη διασπορά των εκδηλώσεων σε όλη την επικράτεια του νησιού δημιουργώντας αποκεντρωμένες δραστηριότητες σε ένα πλήθος διαφορετικών διακτινισμένων χώρων.

Το πρόγραμμα διανθίστηκε με μια σειρά θεματικών-παραθύρων αποκαλύπτοντας κεντρικές και σύγχρονες επιρροές, προσεγγίσεις  και αναζητήσεις όπως: «Ειδικά Θεάματα», «Διεθνές στοιχείο», «Το παραμύθι στους μετασχηματισμούς του», «Παραμύθια στα Μουσεία», «Γυναίκες του εδώ-Γυναίκες του κόσμου», «Οικογενειακές αφηγήσεις» «Αυτόχθονες». «LGTB κοινότητα», «Αγγλόφωνο στοιχείο».
Κεντρικός άξονας των εκδηλώσεων ήταν οι προφορικές αφηγήσεις, ορισμένες από τις οποίες συνοδεύτηκαν από μουσικές συγκλίσεις (πχ Παραμύθια των Εβραίων Σεφαραδιτών με αντίστοιχες μουσικές από τη Μεσόγειο και με ελληνικό στίχο) και οκτάωρο Μαραθώνιο αφήγησης με ανά ώρα διαφορετική θεματική επικέντρωση. Δεν έλειψαν οι προβολές ταινιών αλλά και τρεις επιστημονικές ημερίδες για τη λειτουργία των γνωστών αφηγηματικών δημιουργιών (πχ  Χίλιες και μία νύχτες) όπως επίσης και τον προβληματισμό περί της τύχης της προφορικής παράδοσης των αυτόχθονων ιν-διάνικων κοινοτήτων που πραγματοποιήθηκαν εντός πανεπιστημιακών χώρων. 

Η αφίσα του αγγλόφωνου ανοίγματος του φεστιβάλ του Μόντρεαλ

Παρούσες ήταν και βιβλιοπαρουσιάσεις με τιμητικό χαρακτήρα αφού γιορτάστηκαν τα 20χρονα των εκδόσεων Planete Rebelle με αφηγηματική παρουσία ιστορητών συνεργαζόμενων με τις τελευταίες. Από πλευράς περιεχομένου των παραστάσεων αφήγησης τα λαϊκά παραμύθια από διαφορετικές γωνιές του κόσμου για όλες τις ηλικιακές ομάδες (από 4 ετών) συναντήθηκαν με θρύλους, έπη της παγκόσμιας λαϊκής λογοτεχνίας (Γκιλγκαμές), ιστορίες με βάση θρησκευτική (Ινδία), αφηγήματα προσωπικών εμπειριών (personal storytelling), ανεκδοτικό λόγο, ιστορίες της αυτόχθονης κοινότητας, επανιστορήσεις σαιξπηρικών έργων (Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Μακβέθ) και θεμάτων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας (Αντιγόνη), προσεγγίσεις διαφυλικών και ομοφυλικών αφηγηματικών οπτικών αλλά και μεταφορές επώνυμων κειμενικών γραφών σε προφορική υπόσταση.
Μια ευρεία ποικιλία διαφορετικών χώρων φιλοξένησε τις 70 φεστιβαλικές δραστηριότητες που εκτυλίσσονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της κάθε ημέρας. Εκτός από τους πανεπιστημιακούς χώρους των ημερίδων προβληματισμού, δυναμική υπήρξε η παρουσία των λεγόμενων «Maison de la Culture» (Σπίτι του Πολιτισμού-έντεκα τέτοια από τα συνολικά είκοσι υπάρχοντα), όπου η πρωτοβουλία μιας πρότερης αυτοδιοικητικής αρχής έφερε την αξιοποίηση παλιών παροπλισμένων δημοσίων κτηρίων μέσα από τη λειτουργική τους μεταμόρφωση σε εστίες πολιτισμού (επάνω χώρος βιβλιοθήκης και πληροφόρησης και κάτω χώρος για παραστασιακές ανάγκες με πλήρη εξοπλισμό κλπ). Ανάμεσα στους χώρους πρέπει να αναφέρουμε οκτώ βιβλιοθήκες όλων των χαρακτήρων (δημοτικές, πανεπιστημιακές, δημόσιες, εθνοτικές), τρία μουσεία, τέσσερα θέατρα, οκτώ χώρους ψυχαγωγίας (μπαρ, καφετέριες, μουσικοί χώροι), τέσσερις πολυχώρους-Κέντρα Τεχνών και δύο χώρους με θρησκευτικό χαρακτήρα (εκκλησία και συναγωγή). Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως οι συμμετέχοντες αφηγητές ξεπέρασαν τους πενήντα-συνολικά 75 καλλιτέχνες με κυριαρχία των γαλ-λόφωνων αλλά με πλούσια παρουσία από διαφορετικούς τόπους καταγωγής (Βέλγιο, Καραϊβική-Μαρτινίκα, Τυνησία, Μαλί, Γαλλία, Καταλονία, Καναδάς, Αίγυπτος και με ελληνική συμμετοχή-Δημήτρης Β. Προύσαλης-στο αγγλόφωνο άνοιγμα των εκδηλώσεων) και με ιερά «τέρατα» της αφήγησης τον Mike Burns από το Κεμπέκ με ιρλανδικές ρίζες (60 χρόνια αφηγητής!) τον Καναδό με ουκρανικές ρίζες Dan Yashi-nsky (40 χρόνια αφηγητής), τον εξαιρετικό Άγγλο TUUP με καταγωγή από τη Βρετανική Γουιάνα-από τους πρωτοπόρους της αναβίωσης της αφήγησης στο βρετανικό χώρο με αφηγηματική παρουσία από το 1981- και την ενδιαφέρουσα Αιγύπτια Chirine El Ansary.

Χαρακτηριστικό του φεστιβάλ ήταν το γεγονός της πολλαπλής αφηγηματικής παρουσίας των επαγγελματιών αφηγητών, οι οποίοι παρουσίασαν ανά ημέρα διαφορετικό προτεινόμενο ρεπερτόριο της δουλειάς τους, κάτι που δεν συνηθίζεται γενικά στα λιγοστά ελληνικά φεστιβάλ αφήγησης. Επίσης πρέπει να τονιστεί η πολυπληθής παρουσία καλλιτεχνικών διευθυντών από φεστιβάλ κυρίως του γαλλόφωνου χώρου με πολυετή διαδρομή και εμπειρία στις διοργανώσεις του είδους (Πχ Φεστιβάλ Αφήγησης της Grenoble 40 χρόνια διοργάνωσης, της Uzege 25 χρόνια παρουσίας), ενώ μερικοί ήταν παρόντες με τη συνοδεία των οικονομικών τους υπευθύνων καθώς οι γαλλόφωνοι επαγγελματίες αφηγητές είχαν την ευκαιρία να προωθήσουν τις προτεινόμενες αφηγηματικές τους παραστάσεις για επερχόμενες μελλοντικές συνεργασίες, κάτι δηλαδή σαν αφηγηματικός δειγματισμός. Ο επαγγελματισμός ήταν στο έπακρο, αφού υπήρξε εμφανής η παρουσία ατζέντηδων των αφηγητών που συνομιλούσαν με ενδιαφερόμενους εκπροσώπους φεστιβάλ προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία.

Παρόντες ήταν ακόμη εκπρόσωποι από Κέντρα Αφήγησης της Γαλλίας, από πολιτιστικούς χώρους με αφηγηματική κινητικότητα, από διαδικτυακά ιστολόγια και ανάλογα περιοδικά, ενώσεις αφηγητών, ενώ δεν έλειψαν καλλιτεχνικοί διευθυντές φεστιβάλ του Καναδά αλλά και του Βελγίου, της Γαλλίας, της Καραϊβικής, της Ισπανίας και από το Πήλιο καθώς και εθελοντές από ευρωπαϊκά φεστιβάλ που μέσω προγραμμάτων συνεργασίας της γαλλοφωνίας έκαναν αισθητή την παρουσία τους.
Από την αφήγηση σε σχολείο της ελληνικής κοινότητας


Οι συναντήσεις με ανθρώπους που κινούνται σε όμορους χώρους ενδιαφέροντος σε επίπεδο οργανωτικό πολυήμερων εκδηλώσεων, αποτελούν μια ευκαιρία για ανταλλαγή ιδεών, εμπειριών και απόψεων.  Δρομολογείται έτσι το άνοιγμα διαλόγου πάνω σε κοινούς προβληματισμούς, μια γόνιμη διαδικασία αναστοχασμού και προτάσεων πάνω στη βιωμένη πορεία, με πολύτιμο στοιχείο τη διαπίστωση ετεροπροσδιοριστικά των ποιοτικών και ποσοτικών παραγόντων που χαρακτηρίζουν την πιθανή προσέγγιση ή απόσταση των διοργανώσεων οι οποίες ασχολούνται με το ίδιο αντικείμενο. Ένα βασικό στοιχείο διαφοροποίησης πχ είναι η οικονομική επιχορήγηση του καναδικού υπουργείου πολιτισμού και των ανάλογων φορέων που επέτρεψε στους παρισταμένους καλεσμένους εκπροσώπους από την Ευρώπη να παραστούν με όλα τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής και διατροφής καλυμμένα από την οργανωτική επιτροπή του φεστιβάλ αφήγησης του Μόντρεαλ. Όλες οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δημόσιους χώρους είχαν ελεύθερη είσοδο πλην των ιδιωτικών ψυχαγωγικών χώρων όπου υπήρχε αντίτιμο εισόδου.
Ο Δημήτρης Β. Προύσαλης εκπροσωπώντας ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Αφήγησης Πηλίου «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη» μετέφερε την 8χρονη εμπειρία του εν λόγω φεστιβάλ αλλά και της διοργάνωσης του Φεστιβάλ Αφήγησης «Αθήνα… μια πόλη παραμύθια», που έκλεισε με επιτυχία την πέμπτη του διοργάνωση του 2018 με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων-ΟΠΑΝΔΑ ενώ είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τα σχολεία της ελληνικής κοινότητας του Μόντρεαλ και να αφηγηθεί σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες μεταφέροντας την άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά πέρα από τις ακτές του Ατλαντικού.

 *Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται εδώ είναι οι ίδιες που χρησιμοποιήθηκαν από το άνω περιοδικό

Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

Κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία η νέα συλλογή "Θρύλοι και Παραμύθια από τη Μεσαιωνική Ισπανία" από την ΑΠΟΠΕΙΡΑ





σελ. 194
ISBN 978-960-57-228-6


Με τον αριθμό 35 και τίτλο «Θρύλοι και Παραμύθια από την Μεσαιωνική Ισπανία» σε επιμέλεια του Νίκου Μάντζιου κυκλοφόρησε πρόσφατα μια νέα συλλογή ιστοριών στη σειρά ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ από τις Εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ
.
Πρόκειται για ένα υλικό που αποτελείται από δύο μέρη, δέκα Θρύλους και επτά λαϊκά παραμύθια που εκτέθηκαν προφορικά και κυρίως γραπτά μέσα σ’ ένα διάστημα οκτώ αιώνων (7ος αι. μΧ-14οςαι. μΧ ) στην ισπανική Ιβηρική από τα χρόνια της παρουσίας των τελευταίων Βησιγότθων ως τις μέρες των Αράβων. 

Οι Θρύλοι, ως είδος της προφορικής λογοτεχνίας, αποτελούν λαϊκές παραδόσεις-δηλαδή πιστευτές υποθέσεις που συνδέονται με πραγματικά ιστορικά πρόσωπα και χώρους υπαρκτούς, ιδωμένες όμως μέσα από το συλλογικό φαντασιακό του λαού. Το περιεχόμενο των παρόντων θρύλων αφορά θέματα από την ιπποτική ατμόσφαιρα της ζωής των ευγενών με ενδοοικογενειακές και εμφύλιες συγκρούσεις, ερωτικές περιπέτειες, ζητήματα τιμής, ηρωικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα πλαίσιο θρησκευτικό και πολεμικό που χρωματίζεται από την κατοχή της χερσονήσου από τους Άραβες και την σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμά-νων για την κυριαρχία στην περιοχή. 

Οι ιστορίες αυτές συμπεριλήφθηκαν σε γραπτά χρονικά,  έγιναν έμπνευση για επικά τραγούδια της εποχής, δημιούργησαν παραλλαγές στα γεγονότα ενώ άλλες φορές καθρέφτισαν την εμπλοκή μυθιστορηματικών στοιχείων, ως αποτέλεσμα της συνάντησης της προφορικής παράδοσης με την ανάγκη της καταγραφής της, αποτυπώνοντας παράλληλα  μια γενικότερη επιρροή από το ιπποτικό πνεύμα των ρομάντζων της εποχής.  «Συστήνει» μια άλλου είδους περιδιάβαση στους χρόνους της μεσαιωνικής Ισπανίας όπου χώροι δράσης  αποτελούν τα κάστρα και οι κάμποι της Καστίλλης, της Γρανάδα, της Λεόν, του Τολέδο και της Θαμόρα με πρωταγωνιστές  ξεχωριστούς γόνους επώνυμων σε καταγωγή και αξία οικογενειών και προεξάρχουσα τη μορφή του Ελ Σιντ.

Το β μέρος, αυτό των επτά παραμυθιών, αποτελείται από ιστορίες-δύο από αυτές- που οι γραπτές πηγές τους προέρχονται από την Ανατολή καθώς και από ηθικοπλαστικού χαρακτήρα πολυσυλλε-κτικές συλλογές –οι υπόλοιπες πέντε-που έχουν ως σκοπό τους τη διδαχή αλλά και την υπεράσπιση θεσμών και δικαιολόγηση «πραγματικοτήτων».

Το περιεχόμενο του τόμου  έχει μια μοναδικότητα ως είδος τόσο στα πλαίσια της γνωστής παραμυ-θολογικής σειράς της ΑΠΟΠΕΙΡΑ  όσο και από πλευράς ευρύτερα εκδοτικής, αφού τέτοιες  θεματο-λογίες  σε κειμενική μορφή σπανίζουν στον ελλαδικό χώρο. Προτείνουν και ανοίγουν  δρόμους για την προσέγγιση του είδους όχι μόνο σε επίπεδο μελέτης όσο και ως πρόταση αφήγησης αφού μπορεί κάλλιστα να γίνει πεδίο συνάντησης ιστόρησης και μουσικής με τις αναγκαίες τροποποιήσεις και προσαρμογές.


Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

Κυκλοφορία νεου βιβλίου Θεόδωρου Ίντα "Το όνομα της γάτας"




Αναμένεται τις επόμενες ημέρες   η κυκλοφορία του καινούργιου βιβλίου του Θεόδωρου Ίντα υπό τον τίτλο "Το όνομα της γάτας" από τις  εκδόσεις ΕΝ ΤΥΠΟΙΣ. Πρόκειται για τη  δεύτερη κατά σειρά συλλογή του ταλαντούχου αφηγητή από τον αυτό εκδοτικό οίκο, μια σημαντική προσφορά στο ταξίδι του παραμυθιακού υλικού από την προφορική διάσταση στην αναπλασμένη γραπτή αποτύπωση μέσα από τη δημιουργική επενέργεια του σύγχρονου-νέου συνομιλητή. Με  μεγάλη χαρά προλογίσαμε το βιβλίο  και προβήκαμε στην παράθεση των ανθρωπολογικών και λαογραφικών σχολίων ως μικρή συμβολή στην ανάδειξη της σημαντικότητας του προφορικού ανώνυμου λόγου που δοκιμάζεται από το χρόνο
Παραθέτουμε πιο κάτω τον πρόλογο του βιβλίου:

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ 

Πρόλογος
Μετά την επιτυχημένη έκδοση του πρώτου βιβλίου λαϊκών παραμυθιών «Το κασελάκι… και άλλες τρεις ιστορίες για ξυλοκόπους και παράδες» που κυκλοφόρησαν το 2016 οι εκδόσεις Εντύποις, ο Θεόδωρος Ίντας παρουσιάζει μια καινούργια πρόταση-συλλογή για να προσεγγίσει το παραμυθόφιλο κοινό-αναγνωστικό και μη-τον ανεξάντλητο κόσμο των λαϊκών παραμυθιών. Τούτη τη φορά στην παρούσα έκδοση απαγκιάζουν έξι ιστορίες από την παράδοση των προφορικών λογοτεχνιών του κό-σμου με βασικούς πρωταγωνιστές εκπροσώπους από την πανίδα αλλά και αντικείμενα με ανθρώπινη συμπεριφορά και διάθεση που θα κρατήσουν ενεργό το ενδιαφέρον των φίλων του παραμυθιακού είδους.  Οι ανώνυμες λαϊκές ιστορίες αποτελούν αφηγήματα που εκτέθηκαν στο δοκίμι των καιρών και κατάφεραν να ταξιδέψουν μέσα από το άτοπο και άχρονο των περιβαλλόντων που εξύφαιναν την πλοκή των υποθέσεών τους, για να φτάσουν με αξιώσεις στο χρονικά και τοπικά προσδιορισμένο πλαίσιο τού σήμερα. Μετατρέπονται σε μεταφορείς πολύτιμων μηνυμάτων, δια-χρονικά και καθολικά αποδεκτών, εκθέτουν χαρακτήρες με συμβολική διάθεση, εξιστορούν κατακριτέες πράξεις, επιλήψιμες ή άξιες λόγου συμπεριφορές και μιλούν με την ανιδιοτέλεια του σοφού παρατηρητή και τον ενθουσιασμό του καλοπροαίρετου  συνομιλητή που ακούει με την καρδιά του ανοιχτή. Σε αυτό το συναπάντημα των μηνυμάτων άλλοτε φανερά εκτεθειμένων στο κοινό και άλλοτε κεκαλυμμένων αλλά πολύτιμων προς αξιοποίηση θησαυρών, το μόνο σίγουρο που a priori μπορούν να υποσχεθούν ως ταξιδιώτες από το χτες, είναι το μπόλιασμα της καθημερινότητας των σύγχρονων εποχούμενων από τη ζωή, με κατασταλάγματα βιωμένης και συμπυκνωμένης εμπειρίας, ικανής και αναγκαίας να φέρει ποιοτικές τροποποιήσεις στον τρόπο θέασης των καταστάσεων, μια ανάσα θετικότητας στην αντιμετώπιση των βημάτων του ανθρώπου στο σήμερα, προοιωνίζοντας ένα φωτεινότερο αύριο στις σχέσεις του.
Οι ιστορίες της συλλογής  είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής επενέργειας και της μυθοπλαστικής ικανότητας του νέου στο σήμερα συνομιλητή τους κι ανασαίνουν μέσα και από τη γραφή του. Ο Θεόδωρος Ίντας, εξαιρετικός προφορικός αφηγητής που κουβαλάει με μεράκι, τέχνη, σεβασμό και συνείδηση το τόσο παλιό όσο και η ανάσα του κόσμου υλικό του, γίνεται για μια φορά ακόμη ενεργητικός ενδιάμεσος-μια ζωντανή γέφυρα προκειμένου να συναντηθούν στο πεδίο των ζωντανών παραστατικών αφηγήσεων αλλά και ανάλογων αναγνωστικών καταγραφών, οι συμβολικές εμπειρίες των λαών του κόσμου. Μέσα από τη αναμυθοπλαστική ποιότητα της ματιάς του ζυμώνονται νέες επαναδιηγήσεις με παλιά αξιόπιστα και πολύτιμα υλικά  και εκτίθενται ξανά στο διψασμένο για ιστορίες και φίλα προσκείμενο κοινό.
Τα λαϊκά παραμύθια μέχρι να ειπωθεί η τελευταία λέξη θα αποτελούν πάντα πηγή δημιουργικών ιδεών για ποικίλες θεάσεις και προσεγγίσεις πρώτα από όλα για όσους εμπνέονται από τα ανεξάντλητα θέματά τους, τη στάση των ηρώων τους, την αστείρευτη εκροή μηνυμάτων σε επίπεδο προσωπικό-ατομικό και συλλογικό-κοινωνικό και επιχειρούν να γίνουν κεραστές ενός παμπάλαιου υλικού σε νέο χαρμάνι μέσα από τον ζωντανό προφορικό-εκφωνούμενο- λόγο ή την ανήσυχη πένα τους.
Τα παραμύθια που επέλεξε να συμπεριλάβει ο Θεόδωρος Ίντας στη συλλογή την οποία κρατάτε, ανήκουν στο σώμα της παγκόσμιας άυλης παραμυθιακής παράδοσης και προέρχονται από διαφορετικά μήκη και πλάτη της γης. Ακούστηκαν στις άκρες του κόσμου σε χρόνο και συνθήκες άγνωστες αλλά ταξίδεψαν από στόμα σε στόμα και από λαό σε λαό μέσα από τη μορφή της παραλλαγής και υπό το φάσμα της δημοφιλίας αποτυπώνοντας πάνω τους όλα τα σημάδια τούτου του προφορικού ταξιδιού: τον ποιοτικό μετασχηματισμό χώρων, μηνυμάτων και πρωταγωνιστών, την τροποποίηση του μήκους και του χρόνου της αφήγησης, την επιλεκτική παρέμβαση μέσω μιας άτυπης μορφής «λογοκρισίας», την προσθαφαίρεση επεισοδίων, την παρέμβαση του σχολίου από τον αφηγητή, την συνάντηση με το τοπογεωγραφικό περιβάλλον-πλαίσιο της κοινότητας.
Οι ιστορίες της συλλογής αυτής ανήκουν σε δύο κατηγορίες του παραμυθιακού λόγου. Τρεις από αυτές, «Η λαλίτσα» (Αδριανούπολη), «Ο έξυπνος κόκορας» (Αρμενία), και «Το κουτσό λελέκι» (Ουζμπεκιστάν) προέρχονται από την κατηγορία «Μαγικά παραμύθια» (ATU 300-749), δύο ιστορίες ανήκουν στην κατηγορία των Τυπολογικών-Κλιμακωτών παραμυθιών (ATU 2000-2399), «Το όνομα της γάτας» (Αγγλία) και «Το κουδουνάκι» (Κύθνος), ενώ μία αναδύεται από τον εκτεταμένο και υπό διερεύνηση και μελέτη χώρο των λαϊκών αταξινόμητων προφορικών ιστοριών «Βατράχων ανάβαση» (Ιαπωνία).  Η δημιουργική συνομιλία-συμβολή του παραμυθά Θεόδωρου Ίντα αποτυπώνεται στο παρόν υλικό μέσα από τη διαδικασία της προφορικής ανασύνθεσης και διήγησης, μιας διαρκούς και ολοένα σε εξέλιξη επανέκθεσης των γεγονότων αφηγηματικά, με την ποιότητα του σύγχρονου παραμυθά που γνωρίζει πού πατά. Ο λόγος του Ίντα είναι στρωτός και πάντα άμεσος, χαρακτηρίζεται από στοιχεία προφορικότητας, όπως είναι η παράθεση προσωπικών σχολίων και διαλογικών μερών, πάλλεται από μια συνεχή κίνηση, κυριαρχείται από εικόνες, διακρίνεται από μια ιδιαίτερη ζωντάνια ύφους, αποτυπώνει ένταση συναισθημάτων ενώ η γλώσσα που χρησιμοποιείται κρατά ισορροπίες μεταξύ της λαϊκότροπης έκφρασης και της καθομιλουμένης νέας ελληνικής. Ορισμένοι από τους τίτλους των παραμυθιών έχουν διαμορφωθεί από την αρχή με βάση το νέο αναδυόμενο μήνυμα, που ανακαλύπτει ο παραμυθάς σε κάθε υπό αφήγηση υπόθεση ενώ άλλοι έμειναν ως είχαν. Πρόκειται για μια μορφή retold-επαναειπωμένων-ιστοριών, εκεί όπου ο πρότερος κορμός της πλοκής ξαναπλάθεται, με δηλωμένο όμως το σεβασμό στην αλήθεια και τα μηνύματα της ιστορίας, όπως οφείλει να πράξει ο αφηγητής της νέας εποχής που έχει συνείδηση του ενδιάμεσου δυναμικού του ρόλου, διαμεσολαβώντας ανάμεσα στην παράδοση των παγιωμένων αξιών του χτες και το σήμερα που αναπνέει μέσα από νέες αναδυόμενες συνθήκες, σχέσεις και ανάγκες.
Τα παραμύθια που σίγουρα θα κρατήσουν ικανοποιητική παρέα στον αναγνώ-στη όλων των ηλικιών,  κινούνται στον άξονα όπου κυρίαρχη σκιαγραφείται η παρουσία ζώων: Μια γάτα ανασφαλής που αναζητά την ταυτότητά της, ένας κουτσός πελαργός που θυμόταν ποιος του φέρθηκε πραγματικά με ανιδιοτέλεια και ποιος βάλθηκε να τον εκμεταλλευτεί, ένας κόκορας πραγματικά αποφασισμένος να δώσει ένα καλό μάθημα σε έναν φαντασμένο βασιλιά, ένας βάτραχος που δεν εγκαταλείπει την προσπάθειά του αποκαλύπτοντας το μυστικό του,  μια μαγική λαλίτσα που ξαφνιάζει με την απαρέγκλιτη εμμονή στην απόδοση δικαιοσύνης, και ένα κουδουνάκι που δημιουργεί αλυσίδα αρνήσεων αλλά και υποχωρήσεων.  Στο τέλος του βιβλίου ακολουθεί μια αναγκαία-κατά τη γνώμη μας- παραμυθολογική προσέγγιση των ιστοριών, που υπηρετεί την κατεύθυνση της επιστημονικής ανάδειξης του υλικού, το οποίο  κρύβει συνήθως περισσότερα από όσα φαίνονται να εκτίθενται αφηγηματικά σε κάθε συνθήκη είτε προφορική είτε έντυπη.
                                                  Δημήτρης Β. Προύσαλης
                                     Δάσκαλος και  αφηγητής λαϊκών παραμυθιών 
                                  Υπ. Διδάκτορας Λαογραφίας ΠΤΔΕ ΕΚΠΑ