Με αφορμή την εθνική επέτειο μέσα σε ένα ιδιόμορφο κλίμα γίνεται η συγκεκριμένη ανάρτηση. Κάθε φορά που πλησιάζει μια επέτειος ή ένα ορόσημο που συνδέεται με την διαρκή προσπάθεια και τους αγώνες του λαού μας, να σηκωθεί ψηλότερα και να διεκδικήσει δικαιώματα αυτονόητα ανοίγοντας δύσκολους δρόμους, στο χρόνο, στο χώρο και στο πέρασμα της ιστορίας, παρουσιάζεται μια ευκαιρία για να μιλήσει ο άνθρωπος, να αναστοχαστεί, να μελετήσει τη διαδρομή της πατρίδας του, να προβάλει στο σήμερα, να συγκρίνει και να βγάλει τα συμπεράσματά του, αποκομίζοντας πολύτιμες γνώσεις και ξεκαθαρίζοντας απόψεις, μπολιάζοντας στάσεις, δημιουργώντας προοπτικές.
Το 1821 αποτελεί μια ξεχωριστή στιγμή σε τούτη τη συνεχή αποτύπωση της ανάσας του Ελληνισμού με επίκεντρο τη μητροπολιτική Ελλάδα, να ορίσει μια νέα συνέχεια αλλά από την αρχή, μέσα στους όρους της τοτινής κοινωνικοϊστορικής πραγματικότητας και με προοπτική τη διαχρονία.
Ο γράφων θεώρησε χρέος του να φέρει στην επιφάνεια του ενδιαφέροντος και συνάμα στο επίκεντρό του έναν άξονα θεμάτων, παραγνωρισμένων, υποτιμημένων και άγνωστων στο ευρύ κοινό. Τούτο αποτέλεσε ένα μικρό κι ασήμαντο αντίδωρο στην ιστορία που υπερασπίζεται και διδάσκει, και παράλληλα διδάσκεται μέσα κι έξω από τις σχολικές αίθουσες, ως μελετητής και συνοδοιπόρος της τύχης τούτου του τόπου, και κομμάτι αυτού του λαού, που ζει κι ανασαίνει στην ίδια τοπογεωγραφική κοιτίδα.
Αποτελεί μια μικροελάχιστη συμβολή στο χρέος προς όσους πότισαν τούτον τον τόπο με αίμα, για να βλαστήσει πάνω του το δέντρο της λευτεριάς, ένα δεντράκι έρμαιο των πολιτικών επιλογών, των ξεπουληματικών στάσεων, των καταστροφικών μνημονίων, των ραγιάδικων αστικών τάξεων με τους ειδεχθείς και καταγέλαστους πατεράδες όλων των αποχρώσεων και γιους κ@λοπαιδαράδες, που συμπεριφέρονται σαν να είναι τούτη η γη τσιφλίκι τους και σκακιέρα για λογής παιχνίδια, διαμορφώνοντας ένα διαρκές ατιμώρητο.
Τρία βιβλία-συλλογές γεννήθηκαν υπό τη σκέπη του ορόσημου, διαφορετικής θεματολογίας επικέντρωσης αλλά μέσα στην ίδια ατμόσφαιρα και τουλάχιστον δύο ακόμη είναι αναδυόμενα.
Το πρώτο έχει λαογραφική χροιά και αντανακλά μια βασική ιδιότητα του επιμελητή: Αναδεικνύει την αφηγηματική προσωπικότητα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, την καταγραφική "έξη" του Φωτάκου (Φώτιου Χρυσανθόπουλου) και συγκεντρώνει μύθους, προφορικές παραδόσεις και άγνωστες ιστορίες από τον κόσμο του 1821, μέσα από τις αναφορές στα απομνημονεύματα αγωνιστών, την επιστολική αλληλογραφία, τα επίσημα κρατικά έγγραφα και τις ιστορικές πραγματείες σύγχρονων με την Ελληνική Επανάσταση αγωνιστών-συγγραφέων.
Η δεύτερη συλλογή επικεντρώνεται στο βασικό χαρακτηριστικό προσδιορισμού του 1821, που είναι η θρησκευτική πίστη, μέσα από τις αποτυπώσεις και τις αντανακλάσεις του λαϊκού θρησκευτικού συναισθήματος των Ελλήνων. Ενενήντα έξι ιστορίες και αφηγήσεις συγκινητικών περισταστικών και έντονα φορτισμένων γεγονότων δίνουν μια γεύση της βασικής πλεύσης του ελληνικού στοιχείου μέσα σε δύσκολες συνθήκες και ανυπέρβλητες δυσκολίες.
Η τρίτη συλλογή επικεντρώνεται στη λογοτεχνική γραφή του Γιάννη Βλαχογιάννη, ενός εμβληματικού ερευνητή και μελετητή του κόσμου του 1821, που μπολιάζει τη συγγραφική του ανησυχία με το προσωπικό του βίωμα και τα αναδυόμενα στοιχεία της ιστορικής αντανάκλασης του 1821 μέσα από απίστευτα γεγονότα ερευνητικής αφοσίωσης και επισταμένης ερευνητικής ανάσυρσης πολύτιμων αρχειακών πηγών. Συγκεντρώνει όλα του τα διηγήματα της περιόδου 1901-1931, με χρονολογική αντιστοιχία και σύνδεση, εκτενή πρόλογο και σημειώσεις αλλά και υποσέλιδο γλωσσάρι που ερμηνεύει 400 ντοπιολαλιές και λέξεις.
Χρόνια Πολλά για διακοσάρια περισσότερα
Όλες οι άνω αναφερόμενες εκδόσεις κυκλοφόρησαν με την υποστήριξη της ΑΜΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου