«Κουβεντιάζοντας για τα λαϊκά παραμύθια από τα Κατεχόμενα της Κύπρου: Μια φορά τζι έναν τζαιρόν είσσεν 1868-1973"

Στα πλαίσια του προγράμματος "Ενορία Εν Δράσει" που πραγματοποιείται για 13η χρονιά στο Πνευματικό Κέντρο της Ευαγγελίστριας Πειραιά και στην εκπομπή "Ενοριακό Αρχονταρίκι" πραγματοποιήθηκε, την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2024, συζήτηση σχετικά με την πρόσφατη κυκλοφορία της συλλογής "Παραμύθια λαϊκά από τα Κατεχόμενα της Κύπρου: Μια φορά τζι έναν τζαιρόν είσσεν 1868-1973" από τις εκδόσεις Εύμαρος, σε έρευνα, επιλογή, επιμέλεια, μεταγγραφή-απόδοση, φιλολογικό σχολιασμό, εισαγωγή και παραμυθολογικές σημειώσεις του Δημήτρη Β. Προύσαλη, με αφορμή τα πενήντα χρόνια (1974-2024) από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Τη συζήτηση συντόνισε ο Δημήτρης Γκαλημανάς, θεολόγος και υπεύθυνος του βιβλιοπωλείου ΠΑΡΟΥΣΙΑ στον Πειραιά. Πενήντα συν οκτώ  λαϊκά παραμύθια της κυπριακής προφορικής παράδοσης, από είκοσι οκτώ διαφορετικούς τόπους τεσσάρων επαρχιών της κυπριακής γης (Λευκωσίας, Αμμοχώστου, Κερύνειας, Λάρνακας) βρίσκονται συγκεντρωμένα και λεύτερα σε τούτη τη συλλογή, προερχόμενα από χώματα σκλαβωμένα εδώ και πενήντα χρόνια. Πενήντα οκτώ ιστορίες του συλλογικού φαντασιακού  από τα  Κατεχόμενα εδάφη του 37% της Κύπρου, που καταγράφηκαν και δημοσιεύτηκαν μέσα σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των εκατό ετών (1868-1973) σε σπάνια και δυσεύρετα κυπριακά λογοτεχνικά και λαογραφικά περιοδικά αλλά και ανεξάρτητες εκδόσεις. Από τότε που η λαϊκή παράδοση  ανάσαινε παράλληλα με τον ιστορικό χρόνο κεντώντας τον με το άχρονο, ζυμώνοντας τον τόπο με το αίμα  ηρώων πραγματικών, αλλά κυριεύοντας τα μυαλά και τις καρδιές μεγάλων και μικρών,  με κατορθώματα ανυπέρβλητα πρωταγωνιστών παραμυθιακών.

Φανταστικές ιστορίες της λαϊκής μυθοπλασίας, από ανθρώπους που  έζησαν  χρόνια δύσκολα σε καιρούς σκλαβωμένους. Παραμύθια λαϊκά που γίνηκαν κατά παράδοση-από στόμα σε στόμα-μπόλι ελπίδας, από την Οθωμανοκρατία, στην Αγγλοκρατία και έπειτα στους αγώνες για την απελευθέρωση της Κύπρου την περίοδο 1955-1959 και τα πρώτα πατήματα της ελεύθερης και ανεξάρτητης κρατικής υπόστασης.

Παραμύθια παλιά, φωνές λαϊκών παραμυθάδων του χτες, που γίνονται κέρασμα μνήμης και συνέχειας, εκεί που  χειρότερος εχθρός δεν είναι ο εισβολέας, αλλά η λήθη, και εκεί που επιτακτική ανάγκη αναδύεται, να θυμίζουν πως «Η Κύπρος δεν κείται μακράν».

Με την υποστήριξη της