Λέσχη Αφήγησης Βόλου: Το αντάμωμα ιστοριών και ανθρώπων του Μαΐου 2024

Η Λέσχη Αφήγησης Βόλου στη συνάντηση του Μαΐου 2024

Πραγματοποιήθηκε στον φιλόξενο χώρο του Θεατρίνη τη ΔΕυτέρα 27 Μαΐου η συνάντηση του Μαγιού για τη Λέσχη Αφήγησης Βόλου, με την πολυπληθή συμμετοχή φίλων των προφορικών αφηγήσεων.

Οι φίλοι και φίλες της αφήγησης  παρακολουθούν

Ο Κυριάκος Παπαγεωργίου

Ο Νίκος Παπαδόπουλος

Ο Δημήτρης Παταβάλης

Η Μαίρη Κοτρώτσου

Ο Νίκος Σοφιάδης

Η Μαρία Μπούχλη

Η Δέσποινα Βαράκη

Η Κατερίνα Θεοδώρου

Ο Λεωνίδας Χριστοδουλίδης

Θρύλοι για την Άλωση της Πόλης: Επετειακή αφήγηση μνήμης και αποκατάστασης προσβληθέντων πολιτιστικών και ιστορικών συμβόλων

Το ειδικό βάρος της Άλωσης της Πόλης ως συλλογική μνήμη και ιστορικό ορόσημο για την προδρομική δρομολόγηση-κατά πολλούς ιστορικούς-του νέου Ελληνισμού από το 1453 και ύστερα, αναμφισβήτητα συνδέεται με μια σημαντική πολιτιστική παρακαταθήκη που αποτυπώνεται σε μια μεγάλη γκάμα εκφράσεων του λαϊκού πολιτισμού, όπως τα δημοτικά τραγούδια και οι προφορικές παραδόσεις αλλά ακόμη και σε μια μεγάλη ποικιλομορφία της λαϊκής τέχνης (πχ υφαντική, ξυλογλυπτική, μαρμαροτεχνία, ένδυμα).

Πέρα και μακριά από κάθε εθνικιστική διάθεση ή ιδεολογία, με ρίζες ιστορικές την μετεπαναστατική Μεγάλη Ιδέα των λογής λογής Κωλέτηδων, εμφανών και αφανών, επώνυμων και ανώνυμων, βασιλικών οίκων και προοδευτικών πολιτικών, η αναφορά στην Άλωση της Πόλης, συνδέεται αναπόσπαστα με ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και οικοδομικής τέχνης και θρησκευτικής βαρύτητας και ιστορικής μνήμης, η οποία συμπυκνώνεται σε ένα κτίριο-σύμβολο που δεν είναι άλλο από τον Ναό της Αγίας Σοφίας.

Οι μικρομεγαλισμοί διαφόρων αναδυόμενων Σουλτανισμών, έκφραση εθνικιστικών ονειρώξεων στο φως της μέρας από ατυχείς και επικίνδυνες -αλλά σίγουρα όχι χωρίς υπόβαθρο και βαθύτερη υπόθαλψη-συμπεριφορές ανίατων γεροντικών ανοιών επώνυμων ψευταφεντίσκων της Ανατολής-διαχωρίζοντας τους λαούς απο τις κυβερνήσεις τους- άνοιξαν πρόσφατα έναν νέο κύκλο προσβολών σε πολιτιστικά -πλέον μνημεία διεθνούς αναγνώρισης από την UNESCO, μετατρέποντας ένα παγκόσμιο σύμβολο του Χριστιανισμού και μουσειακό χώρο σε τζαμί. Είναι αναμφισβήτητα το καλύτερό τους μακράν εξάλλου από όλα τα άλλα τζαμιά που έχουν οι ίδιοι οικοδομήσει, (σε λαϊκότροπη μεταφορά θα λέγαμε "Τζαμί με ξένα τούβλα"-κατά το "με ξένα κόλυβα") και το γνωρίζουν καλά, γι' αυτό εξάλλου και η πρεμούρα της προβολής φαντεζί εκδηλώσεων στον ευρύτερο χώρο. Βέβαια αυτό που βλέπουν και αντιμετωπίζουν οι άλλοι, οι ξένοι επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης ως μουσείο, οι Έλληνες όπου γης-όσοι το επιθυμούν οικειοθελώς και το αισθάνονται ως βαθιά ανάγκη πολιτισμική-το κοιτάζουν με δέος και πολλοί με κατάνυξη, συνδέοντας το με μια ολόκληρη ιστορική περίοδο -χρονικά εκτενέστερη των χιλίων ετών-που δίνει αφορμή για πολύπλευρες προσεγγίσεις, ερμηνείες, έρευνες και συμπεράσματα. Πρέπει εδώ να υπενθυμιστεί πως οι Σελτζούκοι Τούρκοι, καθαρόαιμοι πρόγονοι των σημερινών φυλετικά και θρησκευτικά αχταρματζίδικων χαρμανιών της φίλης γείτονας χώρας, που πολλές δεκαετίες προσπαθεί να στριμωχτεί άβολα κάτω από την τρύπια και μικρή ομπρέλα του Παντουρκισμού αφού λείπει η όποια άλλη συνείδηση-"ταυτότητα" προς οικειοποίηση-γνωστοί για την πολιτισμική τους συνεισφορά στο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι- ζήλεψαν κατά πολύ τους πρώτους διδάξαντες Σταυροφόρους της Δ Σταυροφορίας του 1204 που έδειξαν την πλείστη όση-κυρίως χριστιανική- αγάπη σε όμορους πληθυσμούς της Βυζαντινής πρωτεύουσας σκυλεύοντας και λεηλατώντας με περισσή και ευφάνταστη λησταρπαγή τη Βασιλεύουσα.

Οι πρόσφατες -στα προηγούμενα χρόνια-διαμαρτυρίες τουρκικών φορέων όπως της "Εταιρείας Ιστορίας της Τέχνης" για την απαράδεκτη μεταχείριση του χώρου της Αγίας Σοφίας (τοποθέτηση παπουτσιών των προσκυνητών του εκβιαστικού "τζαμιού" σε κενά του οικοδομήματος, η φθορά της αυτοκρατορικής πύλης) -στο βαθμό που είναι ειλικρινείς κι όχι μέρος ενός καθολικού εμπαιγμού της διεθνούς κοινούς γνώμης, πρακτικές που γνωρίζουν καλά οι γείτονες, δείχνουν πως είναι μονόδρομος μια διεθνής εκστρατεία διάσωσης του παγκόσμιου μνημείου, το οποίο στέκει σχεδόν χίλια χρόνια (537-1453 μ.Χ. και με πρότερη παρουσία ναού από το 360 μΧ) πριν εμφανιστούν οι κατοπινοί πολλά υποσχόμενοι υπονομευτές του.

Οι παλαιότερες αναφορές περί ξυσίματος του κονιάματος των τοίχων της Αγίας Σοφίας κι η εναπόθεσή του σε σακουλάκια από το λαϊκό στοιχείο, πώς άραγε να ερμηνεύεται;

Η "απρόκλητη" αλλά όχι τυχαία-αφού είχε προαποφασιστεί χρόνια πριν-μετατροπή και της Μονής της Χώρας σε τζαμί, μετά την Αγιά Σοφιά, αποτελεί απόδειξη των προθέσεων των γειτόνων που τόσα χρόνια "ξύνουν" την πλάτη τους και "ξύνονται" με διαθέσεις κεκαλυμμένης και άλλοτε απρόκλητης επιθετικότητας.

Η επετειακή αναφορά νίκης που επικαλούνται οι οραματιστές αυτών των τόσο-αναμφισβήτητα- καλόγουστων πυροτεχνημάτων με μια εσάνς ιστορικής άχλης και φαντασμαγορικού παροξυσμού, μας θυμίζουν αν μη τι άλλο πως επιδεικνύουν μια εξαιρετική λογικομαθηματική σκέψη και ικανότητα πρακτική, αφού κάθε χρόνο προσθέτουν +ένα έτος από την προηγούμενη χρονιά, (571 συνολικά μας λένε). Κι επειδή κάτι τέτοιες εκδηλώσεις έχουν πρότερες ιστορικές αποτυπώσεις από συγγενικά φύλα της ιδίας τοπογεωγραφικής καταγωγής, να θυμίσουμε πως στα νεότερα χρόνια της παγκόσμιας ιστορικής εμπειρίας μόνο οι Ναζί έκαναν παρέλαση κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι ως ένδειξη νίκης θριαμβευτικής, μπολιάζοντας και μεταλαμπαδεύοντας-λόγω ευγενούς άμιλλας- την ιδέα στους σημερινούς πολιτικά και διπλωματικά συνεργάτες τους, να προβούν σε ανάλογες εορταστικού χαρακτήρα εκδηλώσεις. Να τους ευχηθούμε ολόψυχα να το γιορτάζουν πάντα, για να μην ξεχνούν τη σημαντικότητα του κατορθώματος. Θα προτείναμε μάλιστα για την αποκατάσταση των ισορροπιών αλλά και την άρση των όποιων παρεξηγήσεων, να αλλάξουν πια αυτό το Ινσταμπούλ που προκύπτει από το κακοηθέστατο ελληνογενές γλωσσικά προερχόμενο "Εις την Πόλη" και να βρούν κάτι πλουσιότερο, τουρκικότερο και γλωσσικά καθαρότερο.

Οι πρόσφατοι πανηγυρισμοί των οπαδών του κόμματος που νίκησε στη γειτονική χώρα, μέσα στο χώρο του ναού, αποτελούν σημάδι του πώς αντιλαμβάνονται την τύχη των υπερχιλιόχρονων μνημείων που ποτέ τους δε θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν.

Το βίντεο είναι από την εκδήλωση

που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών

στην Αθήνα

Οκτώ προφορικές παραδόσεις στο δοκίμι των καιρών, σχετικές με το πάρσιμο της Πόλης, σε μια σπονδυλωτή παράθεση γεγονότων, ξετυλίγουν αντιλήψεις του συλλογικού φαντασιακού από το πριν την Άλωση - κατά τη διάρκεια της Άλωσης αλλά και μετά από αυτήν, όπως καθρεφτίστηκαν σε λαϊκά αφηγήματα που τα διέσωσε ο χρόνος, με κεντρικό άξονα τον ναό της Αγίας Σοφίας. Η προφορική λογοτεχνία του λαού συναντά την Ιστορία και ιστορίες ξαναειπωμένες αγκαλιάζονται μελωδικά με πρωτότυπες μουσικές σε παραδοσιακούς δρόμους των ρυθμών της Πόλης και της Μικρασίας, μέσα από στίχους νεογέννητους.

¨Ένα δημιουργικό συναπάντημα των τεχνών της ποίησης και της μουσικής που τείνουν το χέρι στην προφορική αφήγηση ετοιμάζεται με αγάπη, μεράκι, νοιάξιμο και ευθύνη με τη μορφή ενός audiobook όπου οι ιστορίες είναι οκτώ +μία δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα συγκίνησης.

Συντελεστές
Ποίηση - στίχοι : Δημήτρης Φιλελές
Μουσική σύνθεση - τραγούδι : Φίλιππος Πλακιάς
Αφήγηση : Δημήτρης Β. Προύσαλης

Συνδιοργάνωση :
Σωματείο Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας
«Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη» Απαραίτητο σημείωμα-Η έννοια και λειτουργία των θρύλων

Πέρα και μακριά από κάθε εθνικιστική διάθεση, η αφηγηματική προσέγγιση των θρύλων για την Άλωση της Πόλης αποτελεί μια ακόμη κατηγορία στις θεματικές που εμπλουτίζουν το ρεπερτόριο ενός σύγχρονου αφηγητή που "συνομιλεί" με τα γεννήματα της φαντασίας του λαϊκού στοιχείου. Οι θρύλοι ως κατηγορία της λαϊκής προφορικής λογοτεχνίας ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια των Παραδόσεων. Οι τελευταίες αφορούν πιστευτές ιστορίες που συνδέονται χωρογεωγραφικά- με έντονο το τοπικό στοιχείο- με τη ζωή στην ορατή και μη ορατή της διάσταση, σε μια ολότητα μέρος της οποίας αποτελεί και ο λαϊκός άνθρωπος και η βιωμένη εμπειρία του. Σε ένα μεγάλο τους μέρος χαρακτηρίζονται από διάθεση αιτιολογική αλλά δεν περιορίζονται μόνο σε αυτήν. Ο Νικόλαος Πολίτης, "πατέρας" της επιστήμης της Λαογραφίας στην Ελλάδα προχώρησε στη κατηγοριοποίηση των Παραδόσεων του ελληνικού λαού σε 39 διαφορετικές θεματικές, αναδεικνύοντας τον πλούτο των αφηγηματικών συνθέσεων,προβολών και δημιουργημάτων του ελληνόφωνου κόσμου μέσα από ιστορίες για τους αρχαίους, τα μνημεία, τους αγίους, τους μήνες, τις αρρώστιες, το θάνατο, τις νεράιδες, τους καλικαντζάρους, τους βρικόλακες, τα μετεωρολογικά φαινόμενα, κλπ. Σε αντίθεση με τα ποιητικότερα λαϊκά παραμύθια, που κλείνουν με μια θετική κατάληξη -"Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"-σε ένα πλαίσιο ψυχαγωγικό, οι λαϊκές παραδόσεις κινούνται σε πλαίσια ιστορικότερα και το τέλος τους αφήνει μια ουδέτερη γεύση μετεωρισμού που κλίνει προς τη δραματικότητα.

Οι Θρύλοι της Άλωσης Οι Θρύλοι, ως ιδιαίτερη κατηγορία των Παραδόσεων, αποτελούν την φαντασιακή πρόσληψη, αντανάκλαση και προσέγγιση πραγματικών ιστορικών γεγονότων, μνημείων κ.α μέσα όμως από το πώς ο λαός τα εξέλαβε και εκφράστηκε μυθοπλαστικά γι' αυτά. Πολλές φορές η λαϊκή φαντασία υπονομεύει την ιστορική αλήθεια των γεγονότων και άλλες τα παραποιεί δημιουργώντας υπερβολές ή παραμορφώσεις. Αυτά όμως εξάλλου είναι και ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της λαϊκής μυθοπλασίας. Συγκεκριμένα οι Θρύλοι για την Άλωση της Πόλης αποτελούν την έκφραση της λαϊκής μυθοπλασίας, η οποία προσπάθησε να "αποδεχτεί" την ιδέα της απώλειας μιας πόλης σύμβολο, που αποτέλεσε για περισσότερα από 1000 χρόνια το κέντρο αναφοράς και πολιτισμού ως πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η πολυεθνική και συνθετική βυζαντινή αυτοκρατορία με πολλούς αυτοκράτορες μη ελληνικής καταγωγής, ενοποιήθηκε κάτω από την επικράτηση του χριστιανισμού, τη σταδιακή καθιέρωση της ελληνικής γλώσσας και τη διοικητική και νομοθετική ενοποίηση. Η Κωνσταντινούπολη γνώρισε πολλούς επίδοξους κατακτητές να στέκονται μπροστά στα τείχη της προσδοκώντας την άλωσή της. Χειρότεροι όλων αποδείχτηκαν οι ομόθρησκοι σταυροφόροι της δύσης που έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στα 1204 όταν κατέλαβαν την πόλη του Κωνσταντίνου και προέβησαν σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο αρχαιοτήτων και κλοπή έργων τέχνης. Η βυζαντινή αυτοκρατορία ακολούθησε τη μοίρα που έχουν όλες οι μεγάλες αυτοκρατορίες και παλιοί πολιτισμοί, την παρακμή.

Αυτό που χάνεται στα 1453 δεν είναι παρά το απομεινάρι-σαν κακόγουστο αστείο- μιας παλιάς αυτοκρατορίας που περιορίζεται πια σε μια πολύ μικρή εδαφική έκταση γύρω από το Βόσπορο, όταν όλα τα άλλα γύρω έχουν χαθεί κι ο Μωάμεθ ("Ο Πορθητής") καταλαμβάνει το φάντασμα μιας πόλης που κάποτε ήταν κάτι άλλο, αλλά παρόλη την παρακμή εξακολουθεί να ασκεί τη γοητεία του ποθητού έπαθλου. Ο λαός θρηνεί διαχρονικά όχι την ίδια την Πόλη που αλώθηκε, αλλά την ιδέα μιας πόλης-συμβόλου που χάνεται οριστικά και αμετάκλητα και ακριβώς γι' αυτόν το λόγο προκαλεί συλλογική θλίψη. Πλάθει φανταστικές ιστορίες για τούτο που δεν μπορεί κανείς να αποδεχτεί ως τετελεσμένο, γιατί αποτέλεσε τον αποδέκτη των συλλογικών προβολών ως κοινός τόπος επιθυμίας. Οι ιστορίες-θρύλοι αναφέρονται σε στοιχεία-κλειδιά τούτων των προβολών, τον ναό αναφορά του χριστιανικού κόσμου της ανατολής, της Αγιας Σοφιάς και του κόσμου της, τους παπάδες της, την Αγία Τράπεζά της, τις εικόνες της και προσώπων τραγικών όπως ο τελευταίος των Παλαιολόγων.

Για να μπορέσει κάποιος να σταθεί ισότιμα στον διάλογο επικοινωνίας και ανταμώματος με τους "άλλους", σε έναν πολυπολιτισμικό κόσμο που αλλάζει δημιουργώντας νέες πραγματικότητες, πρέπει κατά την ταπεινή μας άποψη να γνωρίζει τις ρίζες του και τη διαδρομή του λαού του στο χρόνο, άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί ή πώς στέκεται τελικά απέναντι στα ιστορικά γεγονότα, τα οποία ούτως ή άλλως έχουν πολλές προσεγγίσεις, οπτικές, αλήθειες και ερμηνείες.

Η οικειοποίηση ή μονοπώληση χρήσης κομβικών ιστορικών γεγονότων από σκοταδιστικούς κύκλους ποικίλων ιδεολογισμών από τη μια, ή η μόνιμη απαξίωση διαχρονικά από άλλους κινούμενους αντιθετικούς, αμβλύνει και αδικεί την πραγματική διάσταση των γεγονότων αδυνατίζοντας την ιστορική μνήμη που οφείλει να ελέγχεται, να διορθώνεται, να εμπλουτίζεται, να επανασυγκροτείται...

Λέσχη Αφήγησης Θεσσαλονίκης: Το μαγιάτικο αντάμωμα των παραμυθιών 29/5 Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη

Την Τετάρτη 29 Μαΐου 2024 και στις ώρες 19.00-21.00 η Λέσχη Αφήγησης Θεσσαλονίκης επιστρέφει ξανά στο φιλόξενο χώρο της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης, λειτουργώντας συνολικά για τρίτη χρονιά.

Οι υπεύθυνοι της Λέσχης απευθύνουν κάλεσμα-πρόσκληση συμμεοχής σε όσους αφηγητές και αφηγήτριες θα ήθελαν να μοιραστούν μαζί τους ένα παραμύθι λαϊκό, έναν μύθο, έναν θ΄ρυλο, μια λαϊκή προφορική παράδοση, να επικοινωνήσουν  μαζί τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

Lesxi.afigisis.thess@gmail.com και στο τηλέφωνο 6973531664 ζητώντας την Ελένη Μπασδάρα.

Η πρόσκληση είναι επίσης ανοιχτή σε όλο το παραμυθόφιλο κοινό, τους φίλους και τις φίλες της προφορικής αφήγησης, που θα επιθυμούσαν να παρευρεθούν στην παρέα του ανταμώματος.

Λίγα λόγια για την Λέσχη μας…….

Η Λέσχη Αφήγησης Θεσσαλονίκης «Μοιράσου κι εσύ μιαν ιστορία» είναι μια πρωτοβουλία ανθρώπων με πρόθεση να δημιουργηθεί ένας σταθερός χώρος και χρόνος αναφοράς με αφηγήσεις από τον ανεξάντλητο κόσμο της προφορικής λογοτεχνίας των λαών, δίνοντας την ευκαιρία αφηγηματικής έκθεσης σε όσο το δυνατόν περισσότερο αριθμό ανθρώπων που επιθυμούν να αφηγηθούν προφορικά, σε όσους αγαπούν να λένε ιστορίες και σε όσους αρέσκονται να τις ακούν. Υποδέχεται παλιούς και νέους φίλους που επιθυμούν να ταξιδεύουν μέσα από τα λόγια των ανώνυμων πολλών, που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας και αξίζει να ακουστούν και πάλι σε νέες συνθήκες. Ένα ανοιχτό εργαστήρι όπου μπορούν παραμυθάδες επαγγελματίες και μη, μαθητευόμενοι σχετικών σεμιναρίων, αυτοδίδακτοι, ερασιτέχνες, παραμυθόφιλο κοινό ή με οποιαδήποτε ιδιότητα να ανταμωθούν και να μοιραστούν γνωστές και άγνωστες ιστορίες (λαϊκά παραμύθια, μύθοι, μυθολογικές ιστορίες, λαϊκές παραδόσεις, συναξάρια, θρύλοι) από το μακρινό χτες για τους ανθρώπους του σήμερα.

Η πρωτοβουλία υποστηρίζεται από τη Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη»

 

 

29 Μαΐου 2024 -Η συνάντηση της Λέσχης Αφήγησης Αθήνας: Μοιράσου κι εσύ μιαν ιστορία

Ήρθε η ώρα για το μηνιαίο αντάμωμα της Λέσχης Αφήγησης Αθήνας "Μοιράσου κι εσύ μιαν ιστορία" τούτη τη φορά για τον τρέχοντα μήνα στις 29 Μαΐου, στο φιλόξενο χώρο του Free Thinking Zone. Οι συναντήσεις κινούνται πάντα με άξονα τις αφηγήσεις που έχουν ως δεξαμενή την άυλη πολιτιστική κληρονομιά, σε ένα γαϊτανάκι κάθε φορά από δέκα προφορικούς  αφηγητές και αφηγήτριες που μοιράζονται  τις ιστορίες που αγαπούν. 

Πρόκειται για ένα ανοιχτό εργαστήρι, προφορικών ιστορήσεων, μια σκυταλοδρομία αφηγήσεων, όπου η παράδοση έχει τον κεντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού όλες οι αφηγήσεις αντλούν τα θέματά τους από τα είδη της προφορικής λαϊκής λογοτεχνίας όπως πχ οι Αισώπειοι μύθοι, οι μυθολογικές ιστορίες, οι λαϊκές παραδόσεις, οι θρύλοι, τα λαϊκά παραμύθια, τα συναξάρια αλλά και οι ανώνυμες λαϊκές ιστορίες.

Η Λέσχη Αφήγησης Αθήνας  διοργανώνει λοιπόν το αντάμωμά της για τον τελευταίο μήνα 

 της Άνοιξης 

Τετάρτη 29  Μαΐου 2024

Ώρες 19.00-21.00

Αποτελεί μια πρωτοβουλία της Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας "Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη" με έδρα το Πήλιο, για τη δημιουργία ενός σταθερού χώρου, σε περιοδικό χρόνο, όπου όλοι όσοι αγαπούν να μοιράζονται και να ακούν ιστορίες μπορούν να έχουν θέση συμμετοχής με μέγιστο επιτρεπόμενο χρόνο τα 12 λεπτά. Εραστές των λαϊκών αφηγήσεων, μαθητευόμενοι σε σεμιναριακούς κύκλους αφήγησης, εκκολαπτόμενοι αφηγητές, νέοι παραμυθάδες και νέες αφηγήτριες, επαγγελματίες του χώρου συναντώνται στον φιλόξενο χώρο του Βιβλιοπωλείου-Cafe Free Thinking Zone, στην οδό Σκουφά 64 στη συμβολή της με τον πεζόδρομο της οδού Γριβαίων-στις παρυφές του Κολωνακίου- με σκοπό να πουν και να ακούσουν ιστορίες της προφορικής παράδοσης.

στο FREE THINKING ZONE

ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ 

ΚΑΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΟΑΣΑ (επί οδού Σίνα και επί Ακαδημίας)

Το βιβλιοπωλείο προσφέρει 20% έκπτωση στις αγορές βιβλίων στους φίλους της Λέσχης Αφήγησης Αθήνας

Μικρή υπενθύμιση για τη "Μοιράσου κι εσύ μιαν ιστορία"

Η λογική και η αναγκαιότητα λειτουργίας της Λέσχης Αφήγησης

Πρόθεση των διοργανωτών της λέσχης είναι να δημιουργηθεί  ένας σταθερός χώρος αναφοράς με αφηγήσεις από τον ανεξάντλητο κόσμο της προφορικής λογοτεχνίας, δίνοντας την ευκαιρία αφηγηματικής έκθεσης σε όσο το δυνατόν περισσότερο αριθμό ανθρώπων που επιθυμούν να αφηγηθούν,  σε όσους αγαπούν να λένε ιστορίες και σε όσους αρέσκονται να τις ακούν. Υποδέχεται παλιούς και νέους φίλους που αρέσκονται να ταξιδεύουν μέσα από τα λόγια των ανώνυμων πολλών που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας και αξίζει να ακουστούν και πάλι σε νέες συνθήκες.

Η Λέσχη Αφήγησης αποτελεί μια προσπάθεια για την  υποστήριξη και προώθηση της τέχνης της ιστόρησης προφορικών ανώνυμων αφηγημάτων, μοιραζόμενοι την εμπειρία της κοινής συλλογικής συνεύρεσης και την ατμόσφαιρα της παρέας  

Το πνεύμα της λειτουργίας ενός χώρου υποδοχής αφηγητών και ιστοριών, είναι να μπορέσουν να βρουν υποστήριξη νέοι αφηγητές που έχουν ανάγκη πεδίου, χρόνου και κοινού για να μοιραστούν τις ιστορίες που αγαπούν και αρχίζουν να δουλεύουν. Παράλληλα όμως δίνεται η ευκαιρία και σε παλιότερους αφηγητές να δοκιμάσουν μέσα από μια νέα ματιά την επαναπροσέγγιση ιστοριών που έχουν ήδη εκθέσει στο παρελθόν. Παραχωρείται ακόμα ένα βήμα σε όσους αισθάνονται τη ζέση να αφηγηθούν, οι οποίοι πιθανά δεν έχουν πρότερη σχέση με το χώρο της αφήγησης, θα ήθελαν όμως να μοιραστούν μια ιστορία, που πιστεύουν πως αξίζει να ακουστεί μπροστά στο κοινό.

Η λέσχη αφήγησης προωθεί  και εργάζεται επίσης πάνω στην ιδέα της γνωριμίας μεταξύ των ανθρώπων που ασχολούνται ήδη ή έχουν κατά νου να εμπλακούν με τον χώρο της αφήγησης ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά και υποστηρίζει και επιζητεί την ανταλλαγή και τον εμπλουτισμό εμπειριών, ιστοριών, απόψεων, προσεγγίσεων και ιδεών.

 Ως χώρος συνάντησης είναι ακόμη ανοιχτός σε όσους απλά επιθυμούν να ακούσουν ιστορίες δημιουργώντας φιλική ατμόσφαιρα ακροατηρίου, που θα λειτουργήσει υποστηρικτικά στους αφηγητές.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024

Μαίρη Σιδέρη: "Η γυναίκα Σκελετός" (Ινδιάνοι Ινουίτ)

Άννα Γιάνκου: "Ο παππάς ο τσιγκούνης" (Αλβανία)

Έλλη Κούβαρη: "Τα τρία γροσάκια" (Μικρά Ασία)

Γιώτα Μωυσιάδου: "Το ξύλινο σπαθί" (Αφγανιστάν)

Γιάννης Στρίγκος: "Ο άρχοντσς και το ψέμα" (Κύπρος)

Δημήτρης Β. Προύσαλης: "Ο φτωχός κι ο πλούσιος στον παράδεισο" (Γερμανία-Γκριμμ)

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΦΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΜΑ΅ΙΟΥ 2024

1. Γεωργία Αγγελή

2. Μαίρη Σιδέρη

3. Κωνσταντία Τσαλαπατάνη

4. Δημήτρης Β. Προύσαλης

5. Άννα Γιάνκου

6. Έλλη Κούβαρη

7. Παναγιώτα Μωυσιάδου

8.

9. 

10.

Με την υποστήριξη της:

 

Λέσχη Αφήγησης Χανίων: Η συνάντηση του Μαΐου με τα παραμύθια

Τη συνάντηση του Μαΐου 2024 προγραμματίζει η Λέσχη Αφήγησης Χανίων, από τους Παραμυθάδες της πόλης των Χανίων, που συναντιέται με τους φίλους και τις φίλες των προφορικών αφηγήσεων, στο φιλόξενο χώρο του COMIXADIKO, που βρίσκεται στην οδό Γ. Ξέπαπα 15 στην όμορφη πόλη των Χανίων. Η Λέσχη Αφήγησης "Μοιράσου κι εσύ μιαν ιστορία: Δώσε φωνή στο παραμύθι" αποτελεί συνθήκη ανταμώματος ανθρώπων και ιστοριών της προφορικής παράδοσης που αγαπούν τόσο τα αφηγηματικά σώματα όσο το μοίρασμά τους στη ομήγυρη δημιουργώντας δεσμούς και κοινότητες ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα. Μύθοι, θρύλοι, λαϊκά παραμύθια λαϊκές παραδόσεις, μυθολογικές ιστορίες γίνονται προσκλητικός καμβάς για τους φίλους του είδους.

Η μαγιάτικη συνάντηση ορίζεται λοιπόν για την Κυριακή 26 Μαΐου 2024 στις 18.00 και περισσότερες πληροφορίες μπορεί κάποιος να αναζητήσει επικοινωνώντας με την υπεύθυνη λειτουργίας της λέσχης, Βάνια Σταμπολάκη στο 6977332622.

Με την υποστήριξη της 

 

Αφήγηση με αφορμή τη Μέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: "Ταξίδι στων παραμυθιών την ανάσα απ΄τις πατρίδες του Πόντου": Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Η 19η Μαΐου κάθε χρόνο αποτελεί ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αφού η Βουλή των Ελλήνων το 1994 αναγνώρισε επίσημα με τον νόμο 2193, τη γενοκτονία 353.000 αδερφών Ποντίων από το τουρκικό κράτος. Με αφορμή την εν λόγω σημαντική ημέρα, και αφού συνέπιπτε με την προγραμματισμένη μηνιαία αφήγηση στα πλαίσια του προγράμματος "Ταξίδια στων παραμυθιών την ανάσα" που διοργανώνει η ΑΜΚΕ "Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη" σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ι.Ν. Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Κυψέλης, προτάθηκε η επιλογή των άνω αναφερόμενων παραμυθιών. Το πρόγραμμα ξεκίνησε για το 2024, από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον μήνα Ιούνιο και φιλοξενείται στο χώρο του Παρεκκλησίου του Αγίου Νεκταρίου, κάτω από το ναό, στη συμβολή των οδών Καυκάσου και Λαζαράδων 2.

Επιλέχτηκαν λοιπόν επτά ποντιακά λαϊκά παραμύθια από πηγές βιβλιογραφικές που εκτείνονταν από το 1879-1880 μέχρι και το 1960 περίπου, -145 χρόνια η παλιότερη καταγραφή-από ποικίλες περιοχές της ποντιακής γης: Κερασούντα, Ίμερα, Κρηνίτα Όφι, Κάρς, Οινόη. Στην παραμυθολογική τους προέλευση-ταξινόμηση οι ιστορίες που ακούστηκαν ανήκαν στις κατηγορίες: "Μύθοι Ζώων" (ΑΤU 1-299), "Θρησκευτικά παραμύθια" (ΑΤU 750-849), "Ρεαλιστικά-νοβελιστικά παραμύθια" (ΑΤU 850-999), "Ευτράπελες-Ανεκδοτολογικές ιστορίες" (ΑΤU 1200-1999), ενώ μία ιστορία κινήθηκε στα όρια του είδους της αιτιολογικής παράδοσης.

Σε κάθε περίπτωση υπήρξε ένα όμορφο ταξίδι φανταστικό του νου, στην παραμυθιακή παράδοση του ποντιακού Ελληνισμού, θυμίζοντας κοινές ρίζες και παρακαταθήκες πολιτισμού. Τα παραμύθια επιλέχτηκαν από τις παρακάτω συλλογές, οι οποίες εκδόθηκαν με αφορμή τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή (1922-2022).

Με την υποστήριξη της

"Ταξίδι στων παραμυθιών την ανάσα" στις πατρίδες του Πόντου, στην 4η συνάντηση-Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Παραμύθια από τις πατρίδες του Πόντου,  την Κυριακή 19 Μαΐου 2024, θα ακουστούν στα πλαίσια των πολιτιστικών συνεργασιών και αφηγηματικών δράσεων, που διοργανώνει η ΑΜΚΕ "Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη" βάζοντας σε εφαρμογή και δρομολογώντας  την υλοποίηση ενός προγράμματος κυριακάτικων αφηγηματικών συναντήσεων με προφορικές ιστορήσεις λαϊκών παραμυθιών, μετά από πρόταση και σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Κυψέλης, ορίζοντας ένα σταθερό αντάμωμα ανά μήνα. 

Οι συναντήσεις υπό τον τίτλο "Ταξίδι στων παραμυθιών την ανάσα" ξεδιπλώνονται για την τρέχουσα χρονιά, στο διάστημα Φεβρουαρίου-Ιουνίου 2024, φιλοξενούνται στο Παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου του Ιερού Ναού Υψώσεως Τιμίου Σταυρού στην Κυψέλη και πραγματοποιούνται με ελεύθερη είσοδο στις 11.00 π.μ. μετά την κυριακάτικη Λειτουργία.

Το τέταρτο λοιπόν αντάμωμα του κύκλου, αυτό του Μαΐου, ορίζεται για την Κυριακή 19 του μήνα και συνδέεται με τη μέρα Μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, οδηγώντας την επιλογή των παραμυθιών, που θα ακουστούν στα νεοελληνικά, να προέρχονται από τα χώματα του Πόντου. Στην αφήγηση είναι ο Δημήτρης Β. Προύσαλης.

Η διεύθυνση είναι: Οδός Καυκάσου και Λαζαράδων 2 στην Κυψέλη και πληροφορίες μπορεί κανείς να αναζητήσει στα τηλέφωνα του ναού, όπου είναι απαραίτητη η επικοινωνία (210-8218110).

Με την υποστήριξη της

 

 

Τα λαϊκά παραμύθια πάνε στην 20η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης: Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ & ΕΥΜΑΡΟΣ 16-19 Μαΐου 2024

Σε μια διοργάνωση που έχει επετειακό χαρακτήρα δε θα μπορούσε να λείψει η παρουσία- υπό την εκδοτική τους μορφή-των νοητικών και ψυχοσυναισθηματικών "βιβλίων" που κράτησαν διαχρονικά το χέρι του λαϊκού ανθρώπου σε όλα τα εξελικτικά στάδια  της ζωής του, που δεν είναι άλλα από τα προφορικά παραμύθια του συλλογικού φαντασιακού. Όπως κάθε χρόνο ανάμεσα στις δεκάδες χιλιάδες πνευματικές παρακαταθήκες, που φιλοξενούνται στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, αποτυπώνονται οι ερευνητικές συνομιλίες μέσα από τις κειμενικές σταχυολογήσεις με χαρακτήρα θεματικής ή ιστορικής επικέντρωσης, και με διάθεση πάντα να υπηρετηθεί το παραμυθιακό είδος -ως μνημείο λόγου και πολιτισμού, για να αναδειχθεί η σημαντικότητά του για την κοινωνική συνοχή, την προσωπική ανάπτυξη, την ψυχική ισορροπία προσώπων και κοινοτήτων, την ατομική και συλλογική διαπραγμάτευση σημαντικών στοιχείων της ανθρώπινης ύπαρξης.

Οι παραμυθιακές συλλογές του γράφοντα με την υποστήριξη της "Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη" -ένα μικρό μέρος τους από τα 27 μέχρι σήμερα έργα προσωπικά ή σε επιμέλεια- θα εκτίθονται στο περίπτερο 13 της HELEXPO, στα stand  074 και 097 των εκδόσεων ΑΡΜΟΣ και ΕΥΜΑΡΟΣ αντίστοιχα, με τις οποίες έχει την τιμή και τη χαρά της συνεργασίας ο άνω αναφερόμενος, με τις μεν πρώτες από το 2009 με τις δεύτερες από το 2017. Πρέπει εδώ να αναφερθεί μια ακόμη δουλειά του-μαζί με τον ποιητή Δημήτρη Φιλελέ, το βιβλίο "Θοδωράκης, ο μικρότερος των Κολοκοτρωναίων" με αφορμή το υλικό των προφορικών αφηγήσεων επικεντρωμένες στη ζωή του Θέοδωρου Κολοκοτρώνη ως παραμυθά του 1821 αλλά και ως πολεμιστή για την ελευθερία της Ελλάδας, από τις Πρότυπες εκδόσεις ΠΗΓΗ που συμμετέχουν με stand στο ίδιο περίπτερο.

Οι συλλογές-βιβλία από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ είναι:

"Πριν γίνουν πρόσφυγες τα παραμύθια. Δυτική Μικρά Ασία-Καπαδοκία-Πόντος. Λόγιες και επιστημονικές καταγραφές 1850-1921" (2022) 

"Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος" Ιστορίες και αφηγήσεις για το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων το 1821 (2021) και το σύντομο παιδικό διήγημα:

"Ο γαϊδαράκος των Χριστουγέννων" (2009 & 2021)

 Οι συλλογές-βιβλία από τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ είναι:

"Παραμύθια λαϊκά απ' τα χώματα της Μάνας Μικρασίας: Του ξεριζωμού και της Μνήμης 1922-2022" (2022)

"Παραμύθια λαϊκά για να σώσουμε το Μεγάλο μας Σπίτι: Ιστορίες οικολογικής ευαισθητοποίησης" (2020)

"Παραμύθια λαϊκά ενάντια σε δύσκολους καιρούς: Για να συλλογάσαι να ελπίζεις να πράττεις" (2017, 2020)

Λίγα λόγια για την 20η ΄Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (16-19 Μαΐου 2024)

Στο επαγγελματικό πρόγραμμα της ΔΕΒΘ συμμετέχουν πάνω από 30 επαγγελματίες του βιβλίου από περισσότερες από 20 διαφορετικές χώρες. Επίσης, το «παρών» θα δώσουν τα 13 μέλη του Ευρωπαϊκού Μεταφραστικού Δικτύου ENLIT, που επέλεξε την ΔΕΒΘ, για να πραγματοποιήσει την ετήσια συνέλευσή του.

Πολύ σημαντική, ειδικά για τις γυναίκες εκδότριες, είναι και η παρουσία στη ΔΕΒΘ του διεθνούς φόρουμ δικτύωσης PublisHer που προωθεί τη γυναικεία ενδυνάμωση στον εκδοτικό χώρο.

Αφουγκραζόμενη τις σύγχρονες προκλήσεις η ΔΕΒΘ εστιάζει φέτος σε ιδιαίτερα επίκαιρες θεματικές, όπως γυναίκες στο χώρο των βιβλίων, ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης, κλιματική κρίση, ο χώρος των Βαλκανίων, Πολιτική και Ιστορία.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Στην Παιδική και Εφηβική Γωνιά παρουσιάζεται  ένα πρόγραμμα με μεγάλη ποικιλία  αφού περιλαμβάνει σε 108 εκδηλώσεις: 150 συγγραφείς, εικονογράφους, ομιλητές και καλλιτέχνες, 48 εικονογράφους σε ξεχωριστή ομαδική έκθεση, 40 εκδοτικούς οίκους και 19 φορείς - συμμετέχοντες με εκδηλώσεις, 13 εκδοτικούς οίκους που προσέφεραν βιβλία για τη Γωνιά της Ανάγνωσης και 58 ομάδες μαθητών με τους εκπαιδευτικούς τους, δηλαδή περίπου 3.000 παιδιά που θα επισκεφθούν οργανωμένα την έκθεση.

ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ & ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Στο πλαίσιο της ΔΕΒΘ διοργανώνονται επίσης προγράμματα και φεστιβάλ, ιδιαίτερα για τους νέους δημιουργούς. Ενδεικτικά:  10ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών,  8ο Φεστιβάλ Μετάφρασης, 3ο Βραβείο Νέων Σχεδιαστών Βιβλίου, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε, τα βραβεία ΕΒΓΕ, το Ίδρυμα Τέχνης Βιβλίου της Γερμανίας και τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ

Την Πέμπτη 16 Μαΐου στις 19.30 πραγματοποιούνται τα εγκαίνια της 20^ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης στην αίθουσα Γιώργος Ιωάννου, περίπτερο 13 της ΔΕΘ Helexpo.

Πολύ σημαντική είναι η συνεργασία της ΔΕΒΘ με τον Δήμο Θεσσαλονίκης για το 2024, με δράσεις για τον Σαλονικιό Γιώργο Ιωάννου (σε συνεργασία με το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο), η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη  ( με παρουσίαση των εκδόσεων του δήμου), η συμμετοχή των 14 λεσχών ανάγνωσης του δήμου. Η φετινή διοργάνωση συναντά τη συνεργασία με το Βαφοπούλειο Πνευματικό Ίδρυμα, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Momus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Φωτογραφίας, το Κέντρο Ιστορίας, το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, τον σύλλογο αποφοίτων του Α.Π.Θ., κ.ά.

ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ

.Στο επαγγελματικό πρόγραμμα που πραγματοποιείται καθημερινά στο κέντρο «Διάλογος» θα συζητηθούν ζητήματα που αφορούν μεταξύ άλλων τη διεθνή αγορά βιβλίων, την τεχνητή νοημοσύνη και τον ψηφιακό γραμματισμό, το παιδικό βιβλίο, τη δημιουργία περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα μεταφραστικά προγράμματα ως μέσο προώθησης της εθνικής λογοτεχνίας, την ενδυνάμωση των εκδοτών μέσω επαγγελματικής ανάπτυξης και προβολής, τις γυναίκες στον εκδοτικό χώρο, κ.ά.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Στην έκθεση θα συμμετέχουν ως εκθέτες εκδότες και φορείς από το εξωτερικό, συγκεκριμένα από χώρες, όπως Αϊζερμπαϊτζάν, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιράν, Ισραήλ, Κίνα, Κροατία, Κύπρος, Μολδαβία, Ρουμανία, Τουρκία, οι οποίοι βρίσκονται στη διάθεση των Ελλήνων εκδοτών και επαγγελματιών του βιβλίου για διάλογο και συνεργασία.

ΩΡΑΡΙΟ

Η ΔΕΒΘ θα διαρκέσει ως την Κυριακή 19 Μαΐου 2024, με είσοδο ελεύθερη και ωράριο:

Πέμπτη 16 Μαΐου 15:00 με 21:00,

Παρασκευή 17 Μαΐου και Σάββατο 18 Μαΐου 10:00 με 22:00

και Κυριακή 19 Μαΐου 10:00 με 21:00.

 

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε τον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.thessalonikibookfair.gr/. 

"Πορεία από το σκοτάδι στο φως: Παραμύθια της Αγάπης και του Έρωτα"

 

Την Κυριακή 19 Μαΐου 2024 και ώρα 21.00 φιλοξενείται στη μουσική σκηνή ΜΑΚΑΡΙ (Ζωοδόχου Πηγής 125 & Κομνηνών, Νεάπολη -Εξάρχεια)  μια βραδιά προφορικής αφήγησης υπό τον τίτλο:

"Παραμύθια της Αγάπης και του Έρωτα: Πορεία από το σκοτάδι στο φως".

Στην εκδήλωση προσκαλούν η Μαίρη Σιδέρη και ο Δημήτρης Β. Προύσαλης που αφηγούνται, καθώς και η μουσικός Βαλίσια Βύζα που εμπνέεται από τις ιστορίες και συνοδεύει στο πιάνο, χρωματίζοντας μουσικά τα παραμυθιακά σώματα και σχολιάζοντας μελωδικά τις αναδυόμενες ατμόσφαιρες των λόγων.

Ποια σκοτεινή ιστορία κρύβεται πίσω από τη γυναίκα με τα χέρια από φως; Πώς κερδίζεται μια αγάπη χαμένη από το αναπότρεπτο; Τι κουβαλά ως μήνυμα μια γυναίκα σκελετός που διψά να επανέλθει στη ζωή; Τι μπορεί να αναδειχτεί δυνατότερο από μια σύγκρουση ανάμεσα στους δύο; Τι πουλά και τι χάνει άραγε ένας πραματευτής; Ποιους δρόμους ανοίγει μέσα σε ερήμους ένα ερωτευμένο μυρμήγκι;

Παραμυθιακές αφηγήσεις με επίκεντρο μια καθοριστική ανάγκη του ανθρώπου, που τον κάνει  να ζει και να ανθίζει στο παρόν και στο μέλλον ή να βασανίζεται στο χτες μα και στο σήμερα μέσα σε αδιέξοδα. Παραμύθια της προφορικής παράδοσης, από τα φυλλοκάρδια των λαών αναδύονται μέσα από τα σκοτάδια του Έρωτα οδηγώντας σε μονοπάτια Αγάπης, τόσο παλιά μα και τόσο χιλιοπερπατημένα.

Απαραίτητη η κράτηση θέσεων λόγω περιορισμένης προσφοράς

Τηλέφωνο 2106458958

Είσοδος 10 Ευρώ (με κρασί, μπύρα, σαγκρία, ρακή)

 

Henri Gougaud (1936-2024): Έφυγε ένας τρυφερός συνομιλητής με τον κόσμο των λαϊκών παραμυθιών

Υπέγραψε το βιβλίο της ζωής του φεύγοντας τη Δευτέρα 6 Μαΐου 2024, στα 88 του χρόνια, ο Ανρί Γκουγκώ, ένας πνευματικός άνθρωπος που την αγάπη του για τα λαϊκά παραμύθια του κόσμου, την έκανε δείπνο προσφοράς και προσκλητήριο φωτεινότητας και διάρκειας ενάντια σε δύσκολους καιρούς. Γεννημένος το 1936, στην μεσαιωνική πόλη Καρκασόν, στη Νότια Γαλλία, κοντά στα σύνορα με την Ισπανία, δημιουργεί μια αληθινά ενδιαφέρουσα διαδρομή στον κόσμο των Γραμμάτων και των Τεχνών-τιμημένος και με μετάλλιο- καθώς περνά από τους δρόμους της ποίησης, της συγγραφής, της σύνθεσης, της ερμηνευτικής, του ραδιοφώνου, των παραμυθιών και της αφήγησής τους, πολυπρισματικός, ανήσυχος, πολυγραφότατος- με περισσότερα από 35 βιβλία σε πολλές μεταφράσεις- ένας συνομιλητής με τις σοφίες του Κόσμου, τους κρυμμένους θησαυρούς, έργα τέχνης μέσα στην απλότητά τους, όπως έχουν σμιλευτεί μέσα από τα λόγια και την ιδιαιτερότητα των παραμυθιών. 

Το τελευταίο του βιβλίο, κυκλοφόρησε στη Γαλλία, τον Απρίλιο του 2024

υπό τον τίτλο: "Ιστορίες ανυπόμονες για να τις ζήσεις"

Στο οπισθόφυλλο της πρώτης μεταφρασμένης δουλειάς του στα ελληνικά το 1998, από την Βαρβάρα Παπαδοπούλου, στο βιβλίο "Το δέντρο του Έρωτα και της Σοφίας" από τις εκδόσεις Καστανιώτη αναφέρονται: «Όχι για ν' αλλάξουν τη ζωή, μα για να τη βοηθήσουν ν' ανθίσει. Nα λοιπόν γιατί έχουν έρθει στον κόσμο αυτές οι πανάρχαιες, ενίοτε, διηγήσεις, οι οποίες κατέκτησαν την ύψιστη δόξα που είναι ποτέ δυνατόν να αποκτήσει ένα έργο: την ανωνυμία. Γιατί δεν είμαι εγώ ο συγγραφέας των όσων περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Eγώ αν έκανα κάτι, ήταν να βγάλω τα παραμύθια από το σεντούκι όπου ήταν φυλαγμένα, να τους δώσω νέα πνοή, να τα αναπαλαιώσω όπως άλλοι αναπαλαιώνουν πύργους. Aγνοώ ποιοι είναι οι πρώτοι τους δημιουργοί-συγγραφείς. Eξάλλου τι σημασία έχει; Yπάρχουν στον κόσμο γιατί είναι απαραίτητα, όπως ο αέρας, όπως το φως της μέρας, όπως τα δέντρα».

 «Ιστορίες που θέλουν να ζήσουν» Και αν οι ιστορίες μας ήταν τόσο απαραίτητες όσο τα δέντρα, οι πηγές, τα βότανα, τα σπίτια; Μας συνοδεύουν, αφού ξέραμε να μιλάμε. Δεν μας άφησαν ποτέ, αρκεί να τους επιτρέψουμε να διασχίσουν τον δρόμο του λόγου μας. Μας βοήθησαν να επιβιώσουμε από τους πολέμους μας, τις πληγές, τις επαναστάσεις μας, να διασχίσουμε τα βουνά, τις ερήμους, τις χειρότερες καταιγίδες στον κόσμο. Είναι ακόμα εκεί, πάντα έτοιμες να ξυπνήσουν το καλό αίμα που δεν μπορεί να πει ψέματα: την επιθυμία. Και μας λένε, σε αυτόν τον κλονισμένο αιώνα που πρέπει να επανεφεύρουμε τον τρόπο που ζούμε μαζί; Τα παραμύθια προσκαλούν όποιον θέλει να μπει σε ένα μονοπάτι που, περιέργως, οδηγεί στους άλλους τόσο σίγουρα όσο και στον εαυτό μας.

Η ελληνική έκδοση της συλλογής "Το δέντρο του Έρωτα και της Σοφίας"

με 81 παραμύθια από όλον τον κόσμο

Η ελληνική έκδοση του μυθιστορήματός του "Το χαμόγελο του Αγγέλου"

από τις εκδόσεις Μπαρμπουνάκης (Θεσ/νίκη) το 2002

Από το οπισθόφυλλο του μυθιστορήματός του-σε δώδεκα κεφάλαια- "Το χαμόγελο του Αγγέλου" σε μετάφραση της Βασιλικής Κοκκίνου, διαβάζουμε: "Οι γυναίκες είναι σαν τις ρίζες του δέντρου, ενώ οι άντρες τα κλαδιά με τα φύλλα. Εκείνες είναι σκοτεινές και τροφοδότρες, εκείνοι είναι περήφανοι και ακατάστατοι. Εκείνες γνωρίζουν τα υγρά μυστικά της γης, εκείνοι ξέρουν το διάστημα και τη δύναμη του ανέμου. Οι πρώτες εισχωρούν βαθιά, οι δεύτεροι ανεβαίνουν ψηλά. Δεν μπορούν λοιπόν ούτε να συμφωνήσουν, ούτε να χωρίσουν χωρίς να μαραθούν" Το βιβλίο αναφέρεται σε δύο φίλους γκαρδιακούς, που περιπλανιούνται στους δρόμους, αναζητώντας το πεπρωμένο τους. Στη διαδρομή αυτή τους περιμένουν πολλές περιπέτειες αλλά και πρόσωπα. Στο δρόμο έχουν ως σύντροφο έναν άγγελο, γεμάτο επιείκεια για τις αδυναμίες των ανθρώπων, που τους προστατεύει όσο μπορεί...

Η τελευταία του έκδοση "Το γέλιο του βατράχου" 

από τις Εκδόσεις Πατάκης, το 2020

Το βιβλίο "Το γέλιο του βατράχου: Ή πώς τα παραμύθια μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή" σε μετάφραση της Λίλης Λαμπρέλλη, αποτελεί ένα είδος αποστάγματος της σχέσης του Ανρί Γκουγκώ με τα λαϊκά παραμύθια. Η δημιουργία του αποτέλεσε ιδέα του συνομιλητή και φίλου του Benoit Chantre, και είναι ουσιαστικά η μεταφορά σε έντυπη μορφή μιας σειράς συζητήσεων που είχαν οι δυο τους, στην προσπάθεια του δεύτερου να κατανοήσει τη χρησιμότητα και τη λειτουργία ενός παμπάλαιου άυλου "υλικού" στις ζωές των ανθρώπων των σύγχρονων καιρών που βιώνουν μικρές ή μεγαλύτερες απειλές από το απροσδιόριστο μέλλον ή το αβέβαιο παρόν. Είναι δομημένο σε δεκατέσσερα κεφάλαια, ανεξάρτητα μεταξύ τους, και διανθισμένο με εξήντα σύντομης μορφής ιστορίες που λειτουργούν επεξηγηματικά και διαφωτιστικά στα λεγόμενα του σημαντικού Γάλλου παραμυθά., που κάποιοι από το χώρο των παραμυθιακών αφηγήσεων τον "γνωρίσαμε" μέσα από την αγάπη της μαθήτριάς του, Λίλης Λαμπρέλλη, ο γράφων από το 2003, στις πρώτες μας επαφές με τη Λίλη, και λίγο μετά όταν πρωτοαγόρασα στο Φεστιβάλ Αφήγησης του Chiny στο Βέλγιο, καλεσμένοι της ίδιας, κάποια βιβλία του.  Άλλοι είχαν την τύχη να τον ανταμώσουν από κοντά σε μια σχετική σεμιναριακή συνάντηση που οργανώθηκε από την ίδια στην Αθήνα, πολύ αργότερα στα 2018.

Η "επαφή" ξαναήρθε μόλις πέρυσι, μέσα από τις επαφές μου στη Νάξο και στο Πήλιο με τον Adrien Lociuro, από τους τελευταίους μαθητές του, όταν τον Σεπτέμβριο του 2023, σε μια διαδικτυακή συνομιλία μας μου έδειξε στο χώρο του σπιτιού του, πίσω του, μια φιγούρα ανθρώπου σκυμμένου πάνω σε ένα γραφείο. "Είναι ο Γκουγκώ, βρέθηκε στις Βρυξέλλες, για το σεμινάριό του και γράφει κάτι" μου είπε σιγανά για να μην τον ενοχλήσει. Το μήνυμά του ήρθε σήμερα το πρωί ως εξής: 

"Γεια σου φίλε. Εχθές τη νύχτα έφυγε από την εδώ ζωή ο Ανρί. Πέρασε από την άλλη μεριά. Η γυναίκα του μάς είπε πως ήτανε πολύ ήρεμος και γαλήνιος, ένιωθε καλά, και χαιρότανε που τα παραμύθια συνεχίζουν το δρόμο τους"."Καλημέρα, φίλε. Η μέρα ανέτειλε σκοτεινή. Λυπάμαι πολύ για την είδηση, χαίρομαι που έφυγε ήρεμος και γαλήνιος. Μακάρι όλοι όσοι ασχολούνται με τα παραμύθια να προσφέρουν τη δική του αγάπη στο είδος και να έχουν τη δική του διαδρομή. Συλλυπητήρια" απάντησα. 

Υπήρξε σίγουρα ένας από τους πιο θερμούς υποστηριχτές της σημαντικότητας των λαϊκών παραμυθιών,  και μαζί με άλλους επανέφερε το ενδιαφέρον ενός υποτιμημένου και παραγνωρισμένου είδους της ανθρώπινης επικοινωνίας και σχέσης στο επίκεντρο της προσοχής

Στην τελευταία του ανάρτηση στη σελίδα του στο Facebook έγραψε, τον Μάρτιο, έγραψε:

Αγαπητοί φίλοι Ήρθαν οι καιροί που οι δρόμοι μας θα χωρίσουν, από δω και πέρα θα πάρω τα μονοπάτια του οικείου, ακολουθώντας την αγάπη των πολύ κοντινών μου ανθρώπων. Αφήνω τον εαυτό μου να ανακαλύπτει κάθε πρωί το απρόβλεπτο· ας με πάει ακόμη παραπέρα προς την επιθυμία και τη δύναμη να πω ναι, να πω όχι, να γελάσω στον ουρανό, ν'ακούσω την τρυφερότητα. Αν θέλετε να με ξαναβρείτε, ξεφυλλίστε τις σελίδες των βιβλίων που έγράψα, σιγοτραγουδήστε τους σκοπούς που τραγούδησα, θα είμαι εκεί όπως με ξέρατε. Όπως δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ανήκω σε κάποιον, έτσι μην ισχυριστείτε ότι ανήκετε σε μένα. Το είχα σαν μυστική φιλοδοξία τα λόγια μου να σας απελευθερώσουν από αφέντες και εκκλησιές που βαραίνουν τα όνειρά σας. Ας αποχωριστούμε λοιπόν με μια σκέψη του Walt Whitman "Σας προτρέπω να αφήσετε τα πάντα ελεύθερα, όπως εγώ άφησα τα πάντα ελεύθερα. Όποιοι κι αν είστε κρατώντας με τώρα στο χέρι σας, αφήστε με να φύγω και ακολουθήστε το δικό σας δρόμο."

Ευχόμενοι να δούμε στα ελληνικά περισσότερες συλλογές, από την πολύτιμη για τα παραμύθια δουλειά του, Καλό ταξίδι